حسن بصری و پنهان داشتن کار نیک
حسن میگوید: [آن به که] انسان قرآن را حفظ کند و مردم ندانند، از فقه زیاد بداند و مردم به آن اطلاع وافر و واقف نگردند، نماز طولانی در خانهی خود بخواند در حالی که میهمان دارد و مردم به او و کارش پی نبرند، من مردمانی را دیدهام که هر کاری که بر روی زمین بوده و میتوانستهاند پنهانی انجام دهند و هرگز آشکار نگردد، را انجام میدادند.
مسلمانان در دعا کردن بسیار همت به خرج میدادند در حالی که هیچ صدایی از آنها شنیده نمیشد، بلکه تنها زمزمهی نامحسوسی بین خود و پروردگارشان بود، جون خداوند فرموده: ﴿ٱدۡعُواْ رَبَّكُمۡ تَضَرُّعٗا وَخُفۡيَةً﴾[آلاعراف: ٥٥] «پروردگار خود را با زاری و پنهانی بخوانید».