تعریف تقوی
تقوی در لغت اسمی است از مصدر اتقاء که از ریشهی «وقی» و «وقایة» آمده است. وقایه به چیزی گفته میشود که انسان با آن از خود محافظت میکند و بر دفع چیزی به وسیلهی چیزی دیگر دلالت میکند، «وقاه الله السوء!» یعنی خداوند او را از بدی حفظ کند.
اما تقوی در شرع تعریفهایی دارد که علمای دینی بیان داشتهاند، مانند: