کردارهای قلب - ترجمه اعمال القلوب

تفکر در لغت

از ماده‏ی (فَکَر) گرفته شده که به قول ابن فارس- یکی از لغت شناسان- بر گذر دل و رسیدن آن به چیزی دلالت می‏کند. می‏گویند: «تفکرّ» وقتی کسی دلش را به عبرت وا دارد. واژه‏ی تفکر مصدر است. فکر یعنی درنگ و به کارگرفتن ذهن در چیزی به عبارت دیگر تفکر همان گرداندن دل در معانی اشیا برای پی بردن و رسیدن به خواسته است. [۲۶٩]

[۲۶٩] ن. ک. مختار الصحاح (۱/۲۱۳) و لسان العرب(۵/۶۵).