انواع خشنودی از سرنوشت
شیخ الاسلام ابن تیمیه (/) میگوید: «خشنودی از قضا و سرنوشت سه نوع است:
۱- خشنودی از طاعت و عبادت: اظهار خرسندی از عبادتها چه حکمی دارد؟ خرسندی از اظهار رضایتمندی از عمل دینی خود طاعت و عبادت است.
۲- خشنودی از مصیبتها: این همان است که سفارش شده است، یا مستحب است و یا واجب، واجبش آن است که همپایهیی شکیبایی و همان درجهی اول خشنودی است.
اما درجهی بالاتر خشنودی در هنگام مصیبت – جنان که گفتیم- آن است که با آرامش و اطمینان کامل درونی همراه است: این درجه صعب الوصول است، جز شمار اندکی از انسانها به آن نمیرسند. خداوند بنا به مهربانی و لطف خود آن را واجب نکرده، چون توانایی آن را ندارند». [۱۶۶]
۳- خشنودی از مصیبت: تن دادن و رضایت از کفر، هرزگی و نافرمانی چه حکمی دارد؟ وقتی کسی ناپاکی را در خانوادهی خود میبیند و حال آنکه خرسند است و آن را انکار نمیکند. مثلاً از اینکه دخترش بیبند و بار است... با پسرهای جوان صحبت میکند... با پسر جوان بیرون میرود... خرسند است... یا همسرش بدون حجاب بیرون میرود... واو شکایتی ندارد. در خانه پسرهای جوان را با کنیزان میبیند... باز اعتراض نمیکند، ناخرسندی نمیکند.... این خود نافرمانی است... خرسندی از گناه و نافرمانی حرام است... این کار خود نوعی نافرمانی است... خرسندی از کفر، کفر است.
پس اظهار خرسندی از گناه و نافرمانی چه حکمی دارد؟ روا نیست، حتی انسان دستور یافته از نافرمانی و گناه بیزار و گریزان باشد. خداوند فساد را دوست ندارد ، کفر را برای بندگانش نمیپسندد، تجاوزگران را دوست ندارد، با ستم و ستمکاران دشمن است...
این کوتاه توضیحی بود برای مبحث درجههای خرسندی و انواع آن. اکنون به نتیجههای آن بپردازیم.
[۱۶۶] ن. ک. مجموع الفتاوی از شیخ الاسلام ابن تیمیه (۱۰/۴۸۲).