راههای خشنودی
راه خشنودی ر اهی میانبر و بسیار نزدیک است، اما پرمشقت، با این وجود سختی و دشواریاش بیشتر از راه مجاهده نیست، اما دو یا سه گردنهی صعبالعبور در آن هست:
۱- همت والا
۲- جان پاک
۳- خشنود ساختن دل به هر آن چه از سوی خدا میآید.
این کار بر بنده آسان میشود وقتی ضعف خویش و نیرومندی پروردگار را دریابد، و از نادانی خود و دانایی پروردگار، ناتوانی خود و توانایی پروردگار مطلع باشد و بداند که خداوند نسبت به او بس مهربان و دلسوز است، و اوست بسیار مهربان و با احساس.
انسان وقتی اینها را دریابد و احساس کند، خرسند میگردد، خداوند دانای حکیم و مهربان است، او بهتر میداند چه چیزی به صلاح بنده است چه چیزی به ضرر او، این انسان است که باید یقین داشته باشد هر چه خداوند برایش بخواهد بهتر و نیکوتر است. این عبارتها گاهی به ذهن میرسد، اما وقتی انسان به حقیقت آن ایمان داشته باشد، به خواستهی خویش راه مییابد.
گاهی مقامهایی از ایمان وجود دارد که انسان به دل به آن میرسد و پاداش بزرگی به خاطر آن دریافت میکند و نزد خدا درجهاش بالا میرود، اینها همان اندیشهها هستند، انسان به آن میاندیشد، چیزهایی ملاحظه میکند و با آن هدایت میپذیرد، به آن عمل میکند و به مقصود میرسد در حالی که تلاش فیزیکی نکرده بلکه کار اندیشه و تأمل است، به همین خاطر است که اندیشیدن از بزرگترین عبادتهاست. انسان وقتی به اندیشه دریابد که هر چه خدا برایش برگزیند بهترو نیکوتر است و به این ایمان داشته باشد، به خشنودی دست یافته است.