سراج‌الدین ارموی [۵۲۴]
سراج الدین ابوالثناء محمود بن ابی‌بکر الارموی الشافعی، سبکی در کتاب «طبقات الشافعیة الکبری» به معرفی او می‌پردازد و احمد افلاکی نیز هنگام یاد کرد وی، نوشته است: «در جمیع علوم عقلی و نقلی، شافعی ثانی بود» [۵۲۵]و سراج الدین کسی است که بر جنازه مولانا جلال الدین بلخی امامت کرد [۵۲۶].
این دانشمند، تألیفات فراوانی دارد که ما سخنان نامبرده را درباره امامان چهارگانه از کتاب «لطائف الحکمة» [۵۲۷]او نقل می‌کنیم:
[۵۲۴] سراج الدین ابوالثناء محمودبن ابی‌بکر الارموی از فقها و عالمان و عارفان قرن هفتم هجری است، (۵۹۴-۶۸۲)، آثار فراوانی دارد از قبیل: مطالع الأنوار - بیان الحق - لطائف الحکمة - التحصیل في الـمحصول في الأصول - شرح الوجیز، از حجه الاسلام غزالی، اللباب، که مختصر الأربعین في اصول الدین فخر رازی است و غیره. [۵۲۵] مناقب العارفین، ۱/۴۱۰، به نقل از لطائف الحکمة، چهارده. [۵۲۶] رساله فریدون بن احمد سپهسالار، ۱۱۶، به نقل از لطائف الحکمة، پانزده. [۵۲۷] لطائف الحکمة، تألیف سراج الدین محمود ارموی، به تصحیح دکتر غلامحسین یوسفی، انتشارات بنیاد فرهنگ ایران، ۱۳۴۷-۱۳۵۱.