سخنانی از امام شافعی
در کتاب چهار امام به نقل از کتاب‌های «الأئمة الأربعة» و «احیاء علوم الدین غزالی ترجمه مؤید الدین خوارزمی» سخنان زیر را به امام شافعی نسبت می‌دهند:
۱- «پیش از آنکه سرپرستی خانواده را عهده‌دار شوید، فقه بیاموزید، چون در بزرگی، آموزش آن برایتان دشوار خواهد بود.
۲- کسی که دنیا را خواهد به علم نیاز دارد و کسی که خواهان قیامت باشد باز هم به علم نیازمند است.
۳- زینت دانشمندان توفیق است و آرایش آنان حسن خلق و زیبایی‌شان جوانمردی می‌باشد.
۴- فقر دانایان اختیاری است ولی فقر نادانان اضطراری می‌باشد.
۵- کسی که شهوت دنیا بر وی غالب باشد، برده دنیاداران خواهد بود.
۶- آنکه با تو نیکی کند، اعتمادت را جلب خواهد کرد و آنکه بدی نماید، پیوندش را با شما قطع می‌نماید.
۷- کسی که دوستش را پنهانی نصیحت کند، به احترامش می‌افزاید و اگر در حضور دیگران وی را اندرز گوید، موجب رسواییش را فراهم می‌نماید.
۸- پا در میانی، زکات جوانمردی‌هاست.
۹- گشاده‌رویی با عامه مردم، دوستان بد را هم به خود می‌کشاند و ترشرویی دشمنی را برمی‌انگیزد پس باید راه میانه‌ای بین گشاده‌رویی و تروشرویی را برگزید.
۱۰- همنشینی با کسی که از عار و ننگ باکی نداشته باشد، موجب رسوایی در روز قیامت خواهد بود.
۱۱- خداوند تبارک و تعالی تو را آفریده، بکوش تا همچنان که آفریده شده‌ای آزاد باشی.
۱۲- اگر قاضی، فروتن نباشد، دزد است.
۱۳- کسب علم برتر از نماز نافله است.
۱۴- زینت علما توفیق است، آرایش آنها حسن خلق و زیبایی‌شان، کرم نفس می‌باشد.
۱۵- «اذا أطاع صدیقك عدوّك فقد إشترکا في عداوتك». یعنی: «چون دوست تو دشمن تو را مطیع شود، در دشمنی تو هردو شریک باشند».
۱۶- اصل هر عداوتی نیکی کردن است با فرومایگان.
۱۷- همه، دوست و دشمن دارند پس تو با اهل طاعت خدای‌تعالی باش.
۱۸- هرکه جامه پاکیزه باشد غمش اندک شود، و هرکه را بوی خوش بود عقلش زیادت گردد» [۱۴۶].
[۱۴۶] چهار امام اهل سنت و جماعت، ۹۱-۹۲، به نقل از الأئمة الأربعة و احیاء علوم الدین.