مالک و احمد حنبل
«در سنه ستّهٍ و ثلثین و مائهٍ (۱۳۶) حصین بن عبدالرحمن بن السلّمی الکوفی که در سلک اهل حدیث انتظام دارد در نود و سه سالگی فوت شد و در همین سال ربیعه بن ابی‌عبدالرحمن الفقیه که از انس و سعید بن المسیب، سماع حدیث نموده بود و مالک از او روایت دارد وفات یافت و هم در این سال زید بن اسلم العدوی که به فقاهت و دانش از امثال و اقران امتیاز داشت بمثابۀ که در مدینه چهل فقیه در حلقه درس او جمع می‌شدند به اجل طبیعی درگذشت. از محمد بن اسماعیل بخاری نقلست که زید بن اسلم به صحبت شریف امام زین‌العابدین سلام الله علیه آمد شد می‌نمود. و از آن حضرت استفاده می‌فرمود و در همین سال عطاء بن السائب الکوفی الثقفی که از عبدالله بن ابی‌اوفا صحابی روایت داشت، فوت شد در تاریخ امام یافعی مسطور است که «قال: احمد بن حنبل: هو رجلٌ صالحٌ کان یختم کلّ لیلةٍ» [۶۴۶] [۶۴۷].
[۶۴۶] احمدبن حنبل گفت: او (عطاءبن السائب) مرد پرهیزگاری بود که هر شب قرآن را ختم می‌کرد. [۶۴۷] حبیب السیر، جزء سوم، از مجلد سوم، ۲۰۶.