شافعی و آزاد شدن کنیزک
خواستن طعام و خوردنی دلخواه، در صورتی که بر صاحبخانه یا ضیافت‌دار مقدور باشد و اشکالی ایجاد نکند رواست و مانعی شرعی ندارد. شافعی/در بغداد در منزل زعفران‌فروشی سکونت داشت، و هر روز زعفرانی، صورت غذاهای مختلفی به آشپز می‌داد، یک روز شافعی با خط خویش، نوعی طعام به صورت افزود، چون آن مرد، خط امام را در دست کنیزک دید شاد شد و به شکرانۀ آن کنیزک را آزد کرد [۳۵۰].
قرآن مجید، اسراف و تبذیر را در امور مسلمانان مذموم می‌داند و هیچگاه رهبانیت و گوشه‌گیری و ریاضت‌های طاقت‌فرسا و بهره‌مند نشدن از خوردنی‌ها و نعمت‌های الهی را تأیید نمی‌کند و ما را به یک نوع زندگی با آرامش خیال و انبساط دل، دور از قیدهای دست و پاگیر رنج‌آور و معناستیز راهنمایی می‌نماید. و از طرفی هم ثروتمندان و توانگران نیز نباید ارزش‌ها را به ضد ارزش تبدیل کنند و با ریخت و پاش‌ها و اسراف‌ها جامعه را به سوی فقر و فلاکت بکشانند و در تسکین رنج و درد بینوایان و اطعام فقیران احساس مسئولیت نکنند.
[۳۵۰] منبع مذکور، ۲۳۳.