مالک بن انس و حدیث
مالک بن انس را برخی عربی‌الاصل و بعضی از موالی دانسته‌اند. ولادت او در سال ۹۷ [۶۲]و وفاتش در ۱۷۹ اتفاق افتاد. وی برعکس ابوحنیفه به احادیث و سنن و اطلاع از آنها و استناد بر آنها رغبت وافر داشت و نشأت در مدینه که محل سکونت و وفات عده کثیری از صحابه و تابعین بوده است، این امر را برای او به آسانی میسر می‌ساخت و حتی باید گفت که او را برین روش تربیت می‌نمود. البته پیش از مالک، مدینه مرکز فتوای مسلمانان بود و خلفا و صحابه و تابعین و قراء بزرگ در اینجا به استناد بر احکام الهی و احادیث و سنن و اجماع امت به دادن فتوا، خود سرگرم بودند.
مالک از فقهای مشهور آن شهر، فقه آموخت و به همان طریقه‌ای که آنان داشتند بار آمد و همان روش را ادامه داد و تکمیل کرد و شاگردان خود را به همان طریقت تربیت نمود. از شاگردان مشهور او عبدالله بن وهب (م. ۱۹۷) و عبدالرحمن بن القاسم (م. ۱۹۱) و اشهب بن عبدالعزیز (م. ۲۰۴) و عبدالله بن عبدالحکم (م. ۲۱۴) و یحیی بن یحیی اللیثی (م. ۲۳۴) هستند که همه در حدیث و فقه مشهورند.
[۶۲] ولادت امام را در بعضی از تواریخ و تذکره‌ها، ۹۰، ۹۳ و ۹۵ هجری قمری ضبط کرده‌اند.