بوحنیفه مرتبت شافعی بیان
در مرثیه شیخ الاسلام ابومنصور حفده، ممدوح را در نهایت فصاحت و بلاغت به ابوحنیفه و شافعی تشبیه می‌کند:
شیخ الائمه، عمده دین، قدوه هدی
صدر الشریعه، حجت حق، مفتی أنام
او کعبه علوم و کف و کلک
[۴۲۲]و مجلسش
بودند زمزم و حجرالاسود و مقام
زمزم‌نمای بود، به مدحش، زبان من
تا کرده بودم از حجرالاسود، استلام
[۴۲۳]
زان بوحنیفه مرتبت شافعی بیان
چون مصر و کوفه بود، نشابور از احترام
[۴۲۴]
[۴۲۲] کلک: نی، قلم نی - قلم. [۴۲۳] استلام: دست مالیدن، دست کشیدن به چیزی و بوسیدن آن به قصد تبرک؛ استلام حجر، دست زدن به حجرالاسود به هنگام مناسک حج. [۴۲۴] دیوان خاقانی شروانی، ۳۰۲.