اقسام اجتهاد
اجتهاد از نظر حکم چهار قسم است: واجب عینی، واجب کفایی، مندوب و حرام.
واجب عینی، اجتهاد در مسئله‌ایست که از مجتهد سؤال شود و بیم از بین رفتن آن مسئله درمیان باشد.
واجب کفایی، اجتهاد در مسئله‌ایست که بیم از بین رفتن آن وجود نداشته، و مجتهد دیگری هم که بتواند حکم آن را تعیین نماید موجود باشد.
مندوب، اجتهادی است که قبل از وقت دربارۀ مسایلی که حکم معینی ندارد به عمل آید.
حرام، اجتهادی است که در مقابل دلیل قاطعی به عمل آید. اطلاق لفظ اجتهاد فقط به مناسبت رنج بیهوده‌ای است که در استنباط حکم به کار رفته والاّ عنوان اجتهاد ندارد [۸۷].
[۸۷] اصول فقه شافعی، تألیف ابوالوفا محمدبن عبدالکریم کانیمشکانی معروف به معتمد کردستانی، انتشارات غریقی، چاپ دوم، ۱۳۶۴، ص ۲۳۹-۲۴۰.