پژوهشی دربارة امامان اهل سنت امام ابوحنیفه، امام مالک، امام شافعی، امام احمد

احمد حنبل و بخور سلطان

اهل ورع و سلوک کوشیده‌اند که از شبهات و آنچه دل را از حضرت حق دور می‌کند، خود را برهانند و از چشمه شاهان و حاکمان ستمگر آب ننوشند و در کاسه سلطان غذا نخورند.

از احمد حنبل پرسیدند: اگر کسی در مسجدی باشد که بخور سلطان را می‌سوزانند. تکلیفش چیست؟! گفت: باید بیرون بیاید تا بو را استشمام نکند. و پرسیدند: اگر ورقی که حدیث در آن نوشته شده باشد از کسی گم شود کسی که آن را بیابد حق دارد بدون اجازه از صاحب آن رونویسی کند!؟ گفت: خیر [۳۵۲].

بشر حافی از جویی که سلطان کنده بود، آب نمی‌خورد و گروهی در راه حج از حوض‌هایی که سلطانیان درست کرده بوده آب ‌نمی‌نوشیدند و جماعتی، از انگوری که از چشمۀ سلطان آبیاری می‌شد، نمی‌خوردند.

احمد حنبل کراهیت داشت که در مسجد خیاطی کنند [۳۵۳].

[۳۵۲] منبع مذکور، ۲۹۲. [۳۵۳] منبع مذکور، ۲۹۳.