پژوهشی دربارة امامان اهل سنت امام ابوحنیفه، امام مالک، امام شافعی، امام احمد

ابوحنیفه و داود طائی

جهاد با نفس از بهترین وظایف انسان مؤمن است و پرستش خداوند بدون تزکیه نفس و پیکار با دام‌ها و وسوسه‌های نفسانی امکان ندارد، جدل لفظی و مناظره در صورتی که ضمانت اجرایی معنویت و مبارزۀ با شهوات پشتیبان آن نباشد آدمی را به بیراهه می‌کشاند و کلام بر عقل و نفس بر دل، چیره می‌شود و این بلایی است که بسیاری از گویندگان و اصلاحگران ظاهری را فرامی‌گیرد.

داود طائی از خلق گوشه گرفت و عزلت نمود، ابوحنیفه گفت: چرا به میان مردم نمی‌آیی؟ گفت: خویشتن را به مجاهده و تلاش از جدل گفتن باز می‌دارم، گفت: به مجلس‌ها آی و مناظره بشنو و سخن مگو، گفت چنان کردم و هیچ مجاهده‌ای سخت‌تر از آن ندیدم [۳۵۷].

[۳۵۷] منبع مذکور، جلد دوم، ۴۷۷.