اجتهاد و مراد از آن
به اتفاق مذاهب، اجتهاد جایز است و عمل کردن به آن واجب، داود ظاهری، اجتهاد را روا نمیداند. علمای حنیفه گفتهاند: اجتهاد، افتعالی است از جهد به نصب جیم، و آن تعب و رنج است در نفس، یا قوه مفکّره، یا ضعیف گردانیدن از برای طلب مقصود و اصل در اجتهاد، قول معاذ بن جبلس است که چون حضرت پیامبرصاو را قاضی یمن ساخت، از او پرسید که اگر در واقعهای ترا به دستور خدا و رسول آگاهی نباشد چه میکنی؟ معاذ گفت: «اجتهد برأیی» یعنی اجتهاد به رأی خود میکنم و آن حضرتصآن را پذیرفت. و این دلیلی است بر صحت اجتهاد [۶۱۰].
[۶۱۰] منبع مذکور، ۱۰۰.