محمد علی مدرس
استاد علامه محمد علی مدرس در کتاب «ریحانة الأدب» [۶۵۹]خود از امام شافعی چنین می‌گوید:
محمد بن ادریس بن عباس بن عثمان بن شافع بن سائب بن عبید بن عبد یزید بن هاشم بن عبدالمطلب می‌باشد که به جهت انتساب به جدّ عالیش شافع که به شرف حضور حضرت رسالتصنایل بوده به شافعی و امام شافعی معروف می‌باشد. ولادت او به سال یکصد و پنجاهم هجرت بعد از وفات ابوحنیفه نعمان بن ثابت در شهر غزّه از بلاد شام یا در یمن یا در عسقلان واقع شد بلکه به نوشته «معجم الأدبا» و بعضی دیگر از اکابر ارباب تراجم [۶۶۰]، در همان روز وفات نعمان متولد گردیده است، خاقانی نیز موافق همین عقیده گوید:
اول شب، بوحنیفه درگذشت
شافعی، آخر شب از مادر بزاد
هاشم، جدّ اعلای شافعی برادرزاده هاشم بن عبدمناف جدّ اعلای حضرت رسالتصبوده و در عبدمناف نسبت او و نسب آن حضرت موصول می‌باشد. شافعی از سن کودکی مجالست علما رغبتی وافر داشت، از آن رو که بسیار در ضیف و عسرت بود و قدرت تحصیل کاغذ نداشت هر آنچه را که از علما و دانشمندان اخذ و استفاده می‌کرده در روی استخوان و مانند آن می‌نوشته است [۶۶۱].
[۶۵۹] ریحانةُ الأدب في تراجم الـمعروفین بالکنیةِ او اللقب یا کُنی والقاب ـ س ـ ص، جلد سوم، چاپ دوم، تألیف استاد علامه محمد علی مدرس، کتابخانه خیام. [۶۶۰] اکابر ارباب تراجم: بزرگانی که بیوگرافی و شرح حال می‌نویسد. [۶۶۱] ریحانة الأدب، جلد سوم، ۱۶۰-۱۶۱.