پرهیزگاری ابوحنیفه
نفس‌ستیزان و وارستگان، با دعا و زاری شبانه و خواندن نمازهای سنت و مستحب و اعمال و کردار خداپسندانه، خود را از سیطره شیطان و نفس سرکش، آزاد کرده‌اند چنانکه آمده است که ابوحنیفه مدت چهل سال هر شب ختم قرآن می‌کرد و نماز صبح را با وضوی نماز عشاء می‌خواند [۳۲۰].
ابوحنیفه این چنین در معبد دل، به پرستش خالقش دل می‌بست و احکام و دستورهای الهی را نردبان صعود روحی خویش قرار می‌داد و در هر حال او، امام اعظم و سراج امت است و علما و فقها، همواره در پرتو انوار علم و فقاهتش بهره‌مند شده‌اند.
[۳۲۰] منبع مذکور، ربع چهارم، ۱۷۵۵. ممکن است شدت علاقه، انگیزه این نوع سخنان باشد.