امام مالک
مفسران و متکلمان اسلامی، در تفسیر متشابهات قرآن، با احتیاط سخن گفتهاند، چنانکه از مالک بن انس/سؤال شد که «إستوی» [۵۴۸]چه معنی دارد؟ فرمود لفظ «إستوی» در قرآن آمده است ولی چگونگی آن معلوم نیست و سؤال از آن، بدعت است. و من آن میگویم که حقتعالی فرموده است:
﴿سُبۡحَٰنَ رَبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ رَبِّ ٱلۡعَرۡشِ عَمَّا يَصِفُونَ ٨٢﴾[الزخرف: ۸۲] [۵۴۹].
«پاک و منزه است پروردگار آسمانها و زمین و پروردگار عرش از آنچه او را وصف میکنند».
امام مالک با احتیاط کامل از شرح و بسط «عرش» و نحوه «استواء» خداوند بر آن، خودداری کرده است.
[۵۴۸] اشاره است به آیه: ﴿ٱلرَّحۡمَٰنُ عَلَى ٱلۡعَرۡشِ ٱسۡتَوَىٰ ٥﴾[طه: ۵]. «خدای مهربان بر عرش محیط است». [۵۴۹] العروة لاهل الخلوة والجلوة، ۱۱۶.