سخن شافعی دربارة ابوحنیفه
«و هزار جان گرامی فدای شافعی مطلّبی باد که انصاف دارد و گفت: «الناس کلّهم عیال أبیحنیفة في الفقه» [۴۹۰]. و خود کرا خاطر بوحنیفه رسد که مسایلی که او بگشود نتایج وحی بود، و چنانکه عمر، سراج اهل جنت بود [۴۹۱]بوحنیفه، سراج امت بود، در آن وقت، که ستارگان «أصحابی کالنجوم» در مغرب خاک، افول کردند چراغی از مشکوه کوفه، برافروخت که به نور او، عراق و خراسان و روم و ترکستان، روشن شد. که «سراج أمّتی ابوحنیفه» [۴۹۲]دین من اینست و مذهب من چنین است و این بیتها در این معنیست:
[۴۹۰] همه مردم در فقه عیال ابوحنیفهاند. [۴۹۱] اشاره است به حدیث: «روی عن ابنعمر قال رسوالله ج عمر سراج أهل الجنة». (تاریخ الخلفاء للسیوطی، طبع کلکته، ص ۱۱۶). [۴۹۲] اشاره است به حدیث: «عنه علیه الصلوة والسلام أنّ آدم افتخر بي و انا أفتخر برجل من أمّتی إسمه نعمان کنیته ابوحنیفة هو سراج أمّتی». (الدّرّ الـمختار، طبع مصر، ص ۳۶).