پژوهشی دربارة امامان اهل سنت امام ابوحنیفه، امام مالک، امام شافعی، امام احمد

شافعی و نیایش

زمانی امام شافعی/برای اقامت سنت، نزد ابوالحسن مزّین [۵۷۷]آهسته لب می‌جنبانید و دعا می‌کرد، مزّین گفت: ای خواجه یک ساعت لب ساکن‌دار، تا بریده نشود. شافعی گفت: لب من بریده شود بهتر از آن است که ذکر حق‌تعالی، ساکن و خاموش گردد.

«نخشبی! یاد حق، قوی چیزیست
گفت بی‌ذکر، جمله خاموشی است
هرچه از یاد حق، برون باشد
آن نه یاد است، آن فراموشی است [۵۷۸]

[۵۷۷] ابوالحسن مزّین عارف مشهور، از یاران سهل تُستری (شوشتری) و جنید بغدادی بود، قشیری درگذشت او را در سال ۳۲۸ هجری می‌داند. [۵۷۸] سلك السلوك، ۱۰۹.