بوحنیفه و شافعی
خاقانی در قصیده‌یی طولانی (با سه تجدید مطلع) در مدح رکن‌الدین، مفتی خوی [۴۱۷]و رکن‌الدین، عالم ری [۴۱۸]و تاج الدین رازی [۴۱۹]، آنان را از نظر علم و آگاهی به اصول و فروع شریعت و قضاء و افتاء به ابوحنیفه و شافعی تشبیه می‌کند:
این، چون رکن هوا، لطافت پاش
و آن، چو رکن زمین، خلافت‌دار
وهم این رکن، چون مقوم عقل
چار ارکان جسم را، معیار
کلک آن رکن، چون مهندس عقل
پنج ارکان شرع را، معمار
این زخوی، حاکمی، ملک عصمت
و آن، زری، عالمی، فلک مقدار
نام خوی زین، چو زرّ ری، تازه
کاررّی زان، چو نقد خوی، بعیار
رکن خوی، حبر
[۴۲۰]شافعی توفیق
رکن ری، صدر بوحنیفه شعار
با وجود چنین دو حجت شرع
ری و خوی کوفه‌دان و مصر شمار
[۴۲۱]
[۴۱۷] شهر خوی در آذربایجان فعلی است. [۴۱۸] منطقه‌یی نزدیک تهران. [۴۱۹] رازی منسوب به ری یعنی اهل شهر ری. [۴۲۰] حبر: دانشمند، عالم، و به معنی دانشمند دین یهود به کار رفته است جمع احبار. [۴۲۱] دیوان افضل الدین بدیل بن علی نجار خاقانی شروانی، با مقابله قدیم‌ترین نسخ و تصحیح و مقدمه و تعلیقات به کوشش دکتر ضیاء الدین سجادی، انتشارات زُوار، ۱۳۵۷، صفحه ۲۰۲.