حدیث حسن
احمد حنبل: امام احمد حنبل، این حدیث حسن را از ابن عباس، روایت کرده است که: «لَوْ كُنْتُ مُتَّخِذاً خَلِيلاً لاَتَّخَذْتُ أَبَا بَكْرٍ خَلِيلاً» [۵۴۲]و شیخ بخاری در فصل «فی تهمید العذر»به آن اشاره کرده است و دربارۀ تأثیر دوستی در حیات و مرگ میگوید:
سخنهای پیران مشکین نفس
بگرید زپیش و بخندد زپس
محبت و دوستی آدمی را از زندان تنهایی و قید و بندهای آن میرهاند و دل را به خدمت و گذشت آشنا میکند به گونهای که «خود محور بودن» را از انسان میگیرد او را به انجام وظایف الهی تشویق مینماید.
[۵۴۲] «اگر دوستی میگرفتم هر آینه ابوبکر را دوست خود میگرفتم».