شاگردان امام مالک
عده زیادی از آگاهان و اندیشمندان در عصر امام مالک تلمذ نمودهاند، از جمله آنها:
از تابعین «زهری» «ایوب سختیانی»، «ابوالاسود»، «ربیعه بن ابیعبدالرحمن»، «یحیی بن سعید الانصاری»، «موسی بن عقبه» و «هشام بن عروه» بودند که بعدها به مقام استادی رسیدند. افراد دیگری هم از تابعین نزد وی تحصیل نمودند که مشهورترین آنها عبارت بودند از «نافع بن ابینعیم»، «محمد بن عجلان» و «سالم بن ابیامیه» و «ابوالنضر» بنده آزاد شده «عمر بن عبدالله» و غیره، و دیگر از شاگردان سرشناس مالک، میتوان «عبدالله بن وهب»، «عبدالرحمان بن قاسم»، «اشهب بن عبدالعزیز»، «اسد بن الفرات»، «عبدالملک بن ماجشون» و «عبدالله بن عبدالحکم» را نام برد.
محمد بن حسن شیبانی از شاگردان ابوحنیفه میگوید: سی سال با مالک در تماس بودم، و هفتصد و چند حدیث از وی شنیدم.
از نزدیکان مالک، سفیان ثوری، لیث بن سعد، حماد بن سلمه، حماد بن زید، سفیان بن عیینه، ابوحنیفه، ابویوسف، قاضی شریک، ابن لهیعه، و اسماعیل بن ابیکثیر، بیش از همه شهرت دارند» [۱۲۹].
[۱۲۹] منبع مذکور، ۶۷، به نقل از الأئمة الأربعة، ص ۸۳.