شاه نعمت‌الله ولی [۵۹۰]
سید نورالدین شاه نعمت‌الله ولی که از صوفیان مشهور وحدت وجودی قرن هشتم و اوایل قرن نهم هجری قمری است ضمن اینکه با احترام هر چه تمام‌تر از خلفای راشدین نام می‌برد [۵۹۱]در کش و قوس‌های تعصبات مذهبی و جدل‌ها و تنگ نظری‌ها فرقه‌گرایی، اندیشۀ خود را آزاد می‌سازد آنچنان که در غزلی چنین می‌گوید:
[۵۹۰] سید نورالدین نعمت الله بن عبدالله از عرفای معروف قرن هشتم و نهم هجری است، (۷۳۱-۸۲۷ تا ۸۳۴)، مقدمات علوم را نزد شیخ رکن الدین شیرازی فراگرفت و علم بلاغت را بر شیخ شمس‌الدین مکی و حکمت را بر سید جلال خوارزمی و اصول فقه را بر قاضی عضدالدین ایجی آموخت و چند سفر به مکه و مدینه کرد و در مکه از دست شیخ عبدالله امام یافعی خرقه پوشید. سید در پایان عمر در قریه ماهان کرمان اقامت گزید و به تربیت و ارشاد پرداخت. سلسله طریقت او را نعمت اللّهیّه می‌گویند شاه نعمت‌الله علاوه بر اشعار عرفانی دارای رسایلی در شرح رموز تصوف است. [۵۹۱] کلیات اشعار شاه نعمت الله ولی، به سعی دکتر جواد نوربخش، انتشارات خانقاه نعمت اللهی، سال ۶۷، چاپ سوم، شماره غزل ۱۴۹۹، صفحه ۶۸۸-۶۸۹.