۳- تحقیق کتاب
و این کتاب از نخستین کتابهایی است که در قرن گذشته چاپ شده است، در کلکته سال ۱۲۷۱ ه و در مصر سال ۱۲۷۸ ه و در چاپخانه کاستلیه سال ۱۲۷۹ ه و چاپخانه عثمان عبدالرزاق سال ۱۳۰۶ ه و در المطبعة المیمنیه سال ۱۳۱۷ ه و در المطبعة الازهریه سال ۱۳۱۸ ه و ... چاپ شده، و سپس پیوسته به چاپ رسیده است.
صحیحترین چاپها، چاپ کاستلیه است، امتیازش این است که تصحیحات و پاورقیهایی از شیخ نصرالهورینی در دوازده صفحه به آن ضمیمه شده است.
هنگامی که تصمیم گرفتم این کتاب را تحقیق کنم، بر نسخه نفیس و خوبی دست یافتم که از روی نسخه اصلی آن ـ که در کتابخانه آصفیه در حیدرآباد هند به شمارهی (۱۶۳ تفسیر) موجود میباشد ـ عکسبرداری شده است. این عکسبرداری را معهد المخطوطات بجامعة الدول العربیه انجام داده که از نفایس کتابها و نوادر مخطوطات عکسبرداری کرده است. نسخه اصل را امام جرامودالناصری الحنفی ـ شاگرد ممتاز و راوی کتابهای سیوطی ـ نگاشته است، او در سال ۷۳۳ ه این کتاب را نوشته و سپس بر علامه سیوطی خوانده آنگاه ایشان به او اجازه روایت داده که عین اجازه چنین است: «حمد مخصوص خداوند است و سلام بر بندگانی که خداوند آنان را برگزید و بعد تمام این کتاب را که تألیف من است، نویسندهاش فاضل متقن مشتغل محصل ضابط نادره بنی نوعش: جرامود الناصری المقری ـ که خدایش سود بخشد و به وسیله او به مردم سود رساند و بر فضل و علمش به خاطر خدماتش بیفزاید ـ بر من خواند، و من او را اجازه دادم که این کتاب و تمام مرویّات و مؤلفاتم را از من روایت کند. عبدالرحمن السیوطی در ذیالقعده سال ۸۸۳ و صلیالله علی سیدنا محمد وعلی آله وصحبه أجمعین».
این نسخه ـ از آنجا که نویسنده و نسخهبردارش از ضابطین بوده و آن را بر مؤلف خوانده و بر آن خط سیوطی و اجازهاش موجود میباشد ـ از نفیسترین مخطوطات و نادرترین آنهاست. نسخه مزبور در ۴۷۲ صفحه که در هر صفحه ۲۹ سطر و هر سطر تقریباً ۲۰ کلمه نگاشته شده و به طور صحیح و متقن ضبط گردیده است.
من این نسخه را در تحقیق خودم اصل قرار دادم، ضمناً به نسخه چاپ کاستلیه نیز مراجعه کردم که تصحیحات و پاورقیهای شیخ نصر الهورینی به آن ضمیمه شده است؛ زیرا که احتمال دارد که اصل آن با نسخه نفیس دیگری مقابله شده باشد، برای این نسخه اخیر به حرف (ط) رمز و علامت گذاشتم.
و نیز کوشش و اهتمام بسیار ورزیدم که متن و تحقیق کتاب را به بهترین صورت عرضه کنم، در ضمن بعضی از کتابها و اعلام را معرفی کردم، و به قدر توانایی و همراهی توفیق به انجام فهرست موضوعات آن همت گماشتم. از خداوند هدایت و راهیابی خواهانم، بمنّه وکرمه.
محمد ابوالفضل ابراهیم
مصر الجدیده، ۲۵ ربیعالثانی سال ۱۳۸۷ ه