(القلم)
﴿وَدُّواْ لَوۡ تُدۡهِنُ فَيُدۡهِنُونَ﴾(۹): اگر برای آنها رخصتدهی پس رخصت دهند.
﴿زَنِيمٍ﴾(۱۳): بسیار ستمکننده.
﴿قَالَ أَوۡسَطُهُمۡ﴾(۲۸): عادلترین آنها.
﴿يَوۡمَ يُكۡشَفُ عَن سَاقٖ﴾(۴۲): امر شدید و سختی است که از هول در روز قیامت واقع میشود.
﴿وَهُوَ مَكۡظُومٞ﴾(۴۸): غمناک.
﴿مَذۡمُومٞ﴾(۴۹): ملامت شده.
﴿لَيُزۡلِقُونَكَ﴾(۵۱): برنجانند.