(سوره‌ی مریم)
﴿سَوِيّٗا﴾(۱۰): بدون اینکه لال باشد.
﴿وَحَنَانٗا مِّن لَّدُنَّا﴾(۱۳): رحمتی از جانب ما.
﴿سَرِيّٗا﴾(۲۴): مقصود عیسی علیه السلام است.
﴿جَبَّارٗا شَقِيّٗا﴾(۳۲): عصیانگر.
﴿وَٱهۡجُرۡنِي﴾(۴۶): از من دوری گزین.
﴿بِي حَفِيّٗا﴾(۴۷): به من مهربان است.
﴿لِسَانَ صِدۡقٍ عَلِيّٗا﴾(۵۰): ثنای نیک.
﴿غَيًّا﴾(۵۹): زیان.
﴿لَغۡوًا﴾(۶۲): باطل.
﴿أَثَٰثٗا﴾(۷۴): مالی ـ مال.
﴿ضِدًّا﴾۸۲): یارانی.
﴿تَؤُزُّهُمۡ أَزّٗا﴾(۸۳): آنها را اغوا می‌کند اغوا کردنی.
﴿نَعُدُّ لَهُمۡ عَدّٗا﴾(۸۴): نفس‌هایی که در دنیا می‌کشند شماره می‌کنیم، شماره کردنی.
﴿وِرۡدٗا﴾(۸۶): با تشنگی.
﴿عَهۡدٗا﴾(۸۷): شهادت به اینکه جز الله خدایی نیست.
﴿إِدّٗا﴾(۸۹): عظیم و بزرگ.
﴿هَدًّا﴾(۹۰): منهدم.
﴿رِكۡزَۢا﴾(۹۸): صدایی.