به لغت (لهجۀ) هذیل
﴿وَٱلرُّجۡزَ﴾[المدثر: ۵]. عذاب.
﴿شَرَوۡاْ﴾[البقرة: ۱۰۲]. فروختند.
﴿عَزَمُواْ ٱلطَّلَٰقَ﴾[البقرة: ۲۲۷]. طلاق را تحقق بخشیدند.
﴿صَلۡدٗاۖ﴾[البقرة: ۲۶۴]. پاکیزه‌ای.
﴿ءَانَآيِٕ ٱلَّيۡلِ﴾[طه: ۱۳۰]. ساعت‌های شب.
﴿مِّن فَوۡرِهِمۡ﴾[آل‌عمران: ۱۲۵]. از چهره آنها.
﴿مِّدۡرَارٗا﴾[الأنعام: ۶]. پی در پی.
﴿فُرۡقَانٗا﴾[الأنفال: ۲۹]. راه بیرون شدنی.
﴿حَرِّضِ﴾[الأنفال: ۶۵]. برانگیز.
﴿عَيۡلَةٗ﴾[التوبة: ۲۸]. فقری.
﴿وَلِيجَةٗۚ﴾[التوبة: ۱۶]. دوستی.
﴿ٱنفِرُواْ﴾[التوبة: ۳۸]. جهاد کنید.
﴿ٱلسَّٰٓئِحُونَ﴾[التوبة: ۱۱۲]. روزه‌داران.
﴿ٱلۡعَنَتَ﴾[النساء: ۲۵]. گناه.
﴿بِبَدَنِكَ﴾[یونس: ۹۲]. با زره‌ات.
﴿غُمَّةٗ﴾[یونس: ۷۱]. شبهه‌ای.
﴿لِدُلُوكِ ٱلشَّمۡسِ﴾[الإسراء: ۷۸]. زوال خورشید.
﴿شَاكِلَتِهِۦ﴾[الإسراء: ۸۴]. سوی خودش.
﴿رَجۡمَۢا﴾[الکهف: ۲۲]. گمانی.
﴿مُلۡتَحَدٗا﴾[الکهف: ۲۷]. پناهگاهی.
﴿يَرۡجُواْ﴾[الکهف: ۱۱۰]. می‌ترسد.
﴿هَضۡمٗا﴾[طه: ۱۱۲]. کاستی.
﴿هَامِدَةٗ﴾[الحج: ۵]. غبارآلودی.
﴿وَٱقۡصِدۡ فِي مَشۡيِكَ﴾[لقمان: ۱۹]. سرعت کن.
﴿ٱلۡأَجۡدَاثِ﴾[یس: ۵۱]. گورها.
﴿ثَاقِبٞ﴾[الصافات: ۱۰]. درخشنده.
﴿بَالَهُمۡ﴾[القتال: ۱]. حال آنها.
﴿يَهۡجَعُونَ﴾[الذاریات: ۱۷]. می‌خوابند.
﴿ذَنُوبٗا﴾[الذاریات: ۵۹]. عذابی.
﴿وَدُسُرٖ﴾[القمر: ۱۳]. میخ‌ها.
﴿مِن تَفَٰوُتٖۖ﴾[الملک: ۳]. عیبی.
﴿أَرۡجَآئِهَاۚ﴾[الحاقة: ۱۷]. اطراف آن.
﴿أَطۡوَارًا﴾[ئوح: ۱۴]. رنگ‌هایی.
﴿بَرۡدٗا﴾[النبأ: ۲۴]. خوابی.
﴿وَاجِفَةٌ﴾[النازعات: ۸]. ترسناک.
﴿مَسۡغَبَةٖ﴾[البلد: ۱۴]. قحطی، گرسنگی.
﴿ٱلۡمُبَذِّرِينَ﴾[الإسراء: ۲۷]. اسراف‌کنندگان.