(الأعلی) ﴿غُثَآءً﴾(۵): خشک. ﴿أَحۡوَىٰ﴾(۵): سیاه. ﴿مَن تَزَكَّىٰ﴾(۱۴): کسی که خود را پاکیزه کند از شرک. ﴿وَذَكَرَ ٱسۡمَ رَبِّهِۦ﴾(۱۵): توحید خداوند را به جای آورد. ﴿فَصَلَّىٰ﴾(۱۵): نمازهای پنجگانه را به جای آورد.
