فائده
ابن خیر [۹۵]ادعای اجماع کرده بر اینکه: برای هیچ کس جایز نیست که حدیثی از پیغمبر اکرم صنقل کند مگر به آن ـ هر چند به صورت اجازه ـ روایت داشته باشد؛ آیا قرآن هم همین‌طور است که کسی حق ندارد آیه‌ای را نقل کند یا بخواند مگر آنکه بر استاد خوانده باشد؟ در این باره چیزی ندیده‌ام، ولی این معنی وجهی دارد؛ زیرا که احتیاط در اداء الفاظ قرآن شدیدتر از احتیاط در الفاظ حدیث است و نیز نبودن این شرط هم وجهی دارد از لحاظ اینکه این شرط درباره حدیث به خاطر آن است که مبادا در حدیث چیزی که در آن نیست داخل شود یا آنچه رسول خدا صنفرموده به زبانش ببندند، ولی قرآن از این جهت محفوظ است و در دسترس همه هست، و ظاهراً این وجه درست باشد.
[۹۵] محمدبن خیر لمتونی اشبیلی، حافظ و مقرئ و متوفای سال: ۵۷۵ ﻫ نگا: معرفة القراء الکبار ۲/ ۵۱۲. [مصحح]