مسألهی هشتم
و باید در اول هر سوره خواندن بسمالله را رعایت کند ـ به جز سورهی براءه ـ زیرا که بیشتر علما برآنند که بسمالله یک آیه است، پس اگر به آن خللی وارد سازد قسمتی از یک ختم را ترک گفته است، و اگر از وسط سورهای بخواند نیز بسمالله گفتن مستحب است، امام شافعی به این معنی تصریح کرده ـ به طوری که عبادی از او نقل نموده است ـ.
قراء گفتهاند: گفتن بسمالله قبل از خواندن آیاتی از قبیل: ﴿إِلَيۡهِ يُرَدُّ عِلۡمُ ٱلسَّاعَةِۚ﴾[فصلت: ۴۷]. و ﴿وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَنشَأَ جَنَّٰتٖ﴾[الأنعام: ۱۴۱]. تأکید میگردد به جهت زشتی زیادی که بر خواندن این آیات بعد از استعاذه حاصل میشود، و ایهام آن است که ضمیر به شیطان برگردد.
ابنالجزری گوید: آغاز کردن به آیهای در وسط سورهی براءه را کمتر کسی متعرض شده که چگونه باید خواند و ابوالحسن سخاوی به گفتن بسمالله در آن تصریح کرده، ولی جعبری او را رد کرده است.