سواء
به معنی مستوی است که هنگام کسر به قصر خوانده می‌شود مانند: ﴿مَكَانٗا سُوٗى﴾[طه: ۵۸] [۱۸۰]یعنی: تماماً.
و شاید که از همین قبیل باشد: ﴿وَٱهۡدِنَآ إِلَىٰ سَوَآءِ ٱلصِّرَٰطِ﴾[ص: ۲۲].
و در قرآن به معنی غیر نیامده. و به قولی آمده، و در البرهان این آیه را مثال زده: ﴿فَقَدۡ ضَلَّ سَوَآءَ ٱلسَّبِيلِ﴾[المائدة: ۱۲]. ولی این توهّم است، و بهتر از این گفته کلبی است که درباره فرموده‌ی خدای تعالی: ﴿وَلَآ أَنتَ مَكَانٗا سُوٗى﴾[طه: ۵۸]. گفته: استثنائیه است، و مستثنی محذوف می‌باشد، یعنی: مکاناً سوی هذا المکان = جایگاهی غیر از این مکان. کرمانی در عجایب خود این قول را حکایت کرده و گفته است: بعید است چون غیر به اضافه بکار نمی‌آید.
[۱۸۰] و در مصحف به ضم سین آمده است.