ادعای ۴۳۶- عایشه علیه علی انقلاب کرد... [۵٧۳].
خوب است دقیقتر به تاریخ بنگرید و منصفانه قضاوت نمایید و بینید سبب فتنه و فساد و انقلاب در ابتدای امر خلافت چه کسی بود؟ چه کسی مردم را تحریص و ترغیب به مخالفت و انقلاب نمود و باعث ریختن خونهای بسیار گردید؟.
آیا آن فرد جز ام المؤمنین عایشه کس دیگری بود؟ آیا عایشه نبود که به شهادت تمام علماء و محدثان و مورخان اسلام از شیعه و سنی سوار شتر شد (و خلاف دستور خدا و پیغمبر که امر فرموده بودند در خانه بنشیند) به بصره رفت و ایجاد فتنه و فساد و انقلاب نمود و سبب ریختن خون بسیاری از مسلمانان گردید؟!.
پس فقدان سیاست و کیاست در آن حضرت سبب انقلاب و فتنه و فساد نشد؛ بلکه رویه و و رفتار تربیت شدگان بیست و پنج ساله و کینه و عداوت ام المؤمنین عایشه و حرص و آز دنیا طلبان مسبب انقلاب وخونریزی شد.
پس اگر عمیق و منصفانه توجه کنید، میبینید که مسبب جنگهای داخلی و خونریزیها، ام المؤمنین عایشه بود که با منع صریح پیغمبر در مقابل آن حضرت قیام نمود و ریشۀ اصلی تمام جنگها و خونریزیها گردید.
اگر عایشه قیام نکرده بود، کسی جرأت نمیکرد در مقابل آن حضرت قیام نماید؛ زیرا رسول اکرم به صراحت فرموده بود: جنگ با علی، جنگ با من است. پس کسی که به مردم جرأت داد تا به جنگ آن حضرت بروند، عایشه بود که جنگ جمل را تشکیل داد و با گفتن کلمات ناهنجار به آن حضرت میدان حرب را آماده و مردم را جری نمود.
جواب ما:
شما که میگویید علی مصلحت گرا نبود! حالا این علی که عایشه را اسیر کرد چرا با احترام آزادش کرد تا به فتنه گری ادامه دهد؟! پس یا گفتۀ شما دروغ است یا علی مصلحت گرا نبود یا عایشه فتنه گر نبود!.
ما میدانیم که عایشهلبه خاطر جنگ جمل که ناخواسته رخ داد تا آخر عمر افسوس میخوردند و علی میدانست که این جنگ را عایشه شروع نکرد برای همین به ایشان چیزی نگفتند.
این جنگ فتنه گران بود که تا امروز در راستای همان فتنه، داعی و امثال او در حال سعی و کوشش هستند و پای میکوبند و دست میافشانند!.
و شراینده این شعر را الله رحمت کند که در آن شیعه را خوب وصف کرده:
چو ذکر جمل آید اندر میان
گوید شیعه لا حول خنده کنان
[۵٧۳. - ص ۸٩٧.