روزهای پیشاور ردی بر کتاب شبهای پیشاور

فهرست کتاب

ادعای ۳۳۶- نماز تراویح، بدعت است

ادعای ۳۳۶- نماز تراویح، بدعت است

می‌گوید: علی نتوانست در زمان حکومت خود، تراویح را که بدعت عمر بود، از بین ببرد؛ چون مردم قبول نکردند! و بعد تاریخچه تراویح را بیرون کشیده است که زمان پیامبر و ابوبکر نبود و بدعت عمر است! و نافله به جماعت نباید خوانده شود... [۴۰٩].

جواب ما:

اول، ما می‌دانیم که در زمان رسول الله تروایح نبود، اما این را هم می‌دانیم که رسول الله چند نماز نافلۀ شب به جماعت خواندند و هر شب مردم بیشتری با خبر می‌شدند تا روز چهارم که در مسجد جا نبود. شب بعد رسول الله نماز تراویح به جمع نخواندند! و در جواب پرسش مردم فرمودند: می‌ترسم بر شما فرض شود!.

و می‌دانیم رسول عمل کسانی را قران بلد نبودند و پشت سر یک حافظ قرآن، در ماه رمضان، بجماعت تراویح خواندند را ستود در زمان خلافت عمر، خطر فرض شدن بر طرف شد. وقتی عمر دید که مردم متفرق می‌خوانند، گفت: یک جا بخوانید و یک جا خواندن را فرض و واجب نکرد. قرار شد ۲۰ رکعت بخوانند؛ اما این وحی منزل نیست.

در اول رمضان امسال در دبی ؛ دیدم مردم ۸ رکعت می‌خوانند! در مساجد حنفی‌ها هم بعضی‌ها ۸ رکعت می‌خواندند! خلاصه اجباری نیست! در زمان رسول الله نماز تراویح ۴ شب بود و صحابه همان را سند گرفتند؛ اما باز به مسأله اجبار و اختیار توجه کنید.

[۴۰٩] ص ٧۰٩.