روزهای پیشاور ردی بر کتاب شبهای پیشاور

ادعای ۳٧۲- معاویه قاتل امام حسن و عمار و حجر بن عدی و مالک اشتر و محمد بن ابی بکر بود!.

آیه ٩۵ از سورۀ نساء که می‌فرماید:

﴿وَمَن يَقۡتُلۡ مُؤۡمِنٗا مُّتَعَمِّدٗا فَجَزَآؤُهُۥ جَهَنَّمُ خَٰلِدٗا فِيهَا وَغَضِبَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِ وَلَعَنَهُۥ وَأَعَدَّ لَهُۥ عَذَابًا عَظِيمٗا٩٣﴾[النساء: ٩۳]

این آیۀ شریفه، صراحت دارد که هر کس مؤمنی را به عمد به قتل برساند، ملعون ذات باری تعالی می‌باشد و جایگاه او جحیم و جهنم خواهد بود.

آقایان انصاف دهید؛ آیا معاویه در قتل عام و خاص مومنان شرکت نداشت؟ آیا حجر بن عدی و هفت نفر از اصحابش را به امر او و به عمد به قتل نرسانیدند و به خصوص عبدالرحمن بن حسّان الغنزی را زنده به گور ننمودند؟ چنان‌که ابن عساکر و یعقوب بن سفیان در تاریخ خود و بیهقی در «دلائل» نقل نموده‌اند و ابن عبدالبر در «استیعاب» و ابن اثیر در «کامل» نقل می‌نمایند که حجر از کبار فضلای صحابه بود که معاویه او را با هفت نفر با زجر و صبر به قتل رسانید به جرم آنکه چرا علی را لعن ننمودند و بیزاری از او نجستند... [۴۵۶].

جواب ما:

در جواب خزعبلات تو می‌گوییم: حرف‌های تو ایراد بر امام حسن است؛ زیرا وقتی به گفتۀ تو معاویه با کشتن صحابه، کافر شد، دیگر امام حسن به چه حقی شمشیر بر زمین گذاشت و خلافت را به دست یک کافر سپرد؟! شما که می‌گویید امامان ما غیب می‌دانند! این امام حسن غیب دادن که می‌دانست معاویه قصد جان او را دارد، چرا جاده صاف کن او شد؟ پس امام حسن در کارهای بعدی معاویه با او شریک است؛ چون خلافت را به معاویه داد و مهر صحت بر خلافت او زد. پس اگر معاویه بد بود، حسن چنین نمی‌کرد.

[۴۵۶] ص ٧٧٧.