روزهای پیشاور ردی بر کتاب شبهای پیشاور

ادعای ۱۲۳- علی از حق و قرآن جدا نمی‌باشد

می‌گوید: حدیث داریم که سلیمان بلخی در کتاب خود (که ٧۰ سال پیش، از روی مناظره شب‌های پیشاور نوشته است) از رسول الله نقل کرده است که ایشان فرمود: حق با علی است.

و باز سلیمان بلخی و دیگران نقل کرده‌اند که علی با قرآن است و قرآن با علی است.

باز پرسیده است: چگونه ممکن است ابوهریره آدم خوبی باشد در حالی که در لشگر مخالف علی سنگر گرفته بود... [۱۳۸].

جواب ما:

جالب است که نوشته راوی حدیث ابوهریره است! آیا همین حالا به ابوهریره خائن و دروغ گو نگفت؟ پس چرا از او حدیث نقل می‌کند!.

بدان که حدیث «حق با علی است» دروغ است و از این حدیث، علی اللهی‌ها نتیجه گرفتند که الله (حق) وعلی، هردو، یک چیزند.

اما حدیث قرآن با علی است و علی با قرآن، درست است.

و اهل سنت نیز، عقیده دارند که علی از ابوهریره و معاویه افضل است، اما خوب‌تر بودن یکی دلیل بر بد بودن دیگری نیست. اشتباه انسان در یک موضوع دلیل خطای او در تمام امور نیست. اینگونه نتیجه گیری اصلاً معنا ندارد، مگر غرض ورزی باشد.

ما اهل سنت، صحابه را معصوم نمی‌دانیم؛ یعنی، اشتباهات آن‌ها را می‌پذیریم. اما همیشه نظر نیک به اصحاب داریم. ابوهریره به علی اعتراض داشت که چرا قاتلان عثمان را مجازات نمی‌کند؟ شاید حدیث علی با قرآن است را نشنیده بود.

شاید شنیده بود اما آز آن نتیجه نگرفت که علی معصوم است و درست این است که این حدیث معنیش این نیست که علی معصوم است.

شما چرا فراموش می‌کنید که حضرت حسن از جنگ دست کشید و حکومت را به حضرت معاویه داد اگر معاویه این قدر بد بود که شما می‌گویید، پس رسمیت بخشیدن به حکومت او توسط حسن بسیار بدتر بود.

اینجا جواب ندارید!! پس معاویه بد نبود. حرف همان است که ما گفتیم، یکی خوب بود و یکی خوبتر.

بعد اگر علی با حق و حق با علی بود، پس معنی‌اش این است که وقتی دختر به عمر داد و وزیر او شد، هم حق با علی بود و هم علی با حق.

[۱۳۸] ص: ۳۲٩.