روزهای پیشاور ردی بر کتاب شبهای پیشاور

ادعای ۱۳۲- عمر، ابوهریره را تازیانه زد برای نقل حدیث دروغ

نوشته است: عمر احادیثی را که ابوهریره نقل کرده است، جعلی می‌دانست. بعد اشاره کرده به حدیثی در مسلم که... در زمان رسول الله عمر، ابوهریره را آنچنان زد تا از پشت به زمین خورد... [۱۴٧].

جواب ما:

آن حدیث به این صورت بود که رسول الله در باغی نشسته بودند، ابوهریره ایشان را یافت و به نزدشان رفت و رسول الله به او گفت: کسی که «لا إله إلا الله» بگوید، داخل بهشت می‌شود. ابوهریره از پاداش این عمل آسان خوشحال شد و فرمود: یا رسول الله، به مردم خبر بدهم؟ فرمود: بگو.

او از باغ بیرون آمد. اولین کسی را که دید، عمر بود. به او گفت و عمر مشتی به سینه‌اش زد. نزد پیامبر برای شکایت برگشت و عمر از پی او... و گفت: یا رسول الله، این حدیث را به مردم نگو؛ زیرا عمل صالح نمی‌کنند و به این کلمه، بهشت را می‌خواهند و به آن اتکا می‌کنند....

در این جا، چطور دروغگویی ابو هریره ثابت می‌شود که نویسندۀ می‌گوید: عمر او را برای دروغ گویی زد.

عجیب این است که در این جا، عمل عمر را شاهد گرفته است تا ابو هریره را بکوبد. در جای دیگر، همین عمل عمر را ذکر می‌کند تا عمر را بکوبد که چرا عمر در کار نبی دخالت می‌کرد؟

یعنی، زدن ابوهریره خوب بود اما در همان حال بد هم بود. آدم حیرت می‌کند از روش استدلالی این قوم و پرده دری آن‌ها که آخر از چی می‌خواهند چی را ثابت کنند؟!

می‌گوید: ابو حنیفه گفته است: ما حدیث‌های ابوهریره و انس بن مالک را نمی‌پذیریم.

جواب ما:

این دروغ است؛ ابوحنیفه/ این را نگفته، زیرا حنفی‌ها، بخاری و مسلم را صحیح می‌دانند. بخاری و مسلم نیز، ٧۰۰ حدیث از حضرت ابوهریره روایت کرده‌اند

گفته است: عمر، ابوهریره را از ولایت بحرین معزول کرد و زدش!.

جواب ما:

ما صحابه را معصوم نمی‌دانیم چون بشر بودند. اما این را هم می‌دانیم که در عصر فتنه، شیعه‌ها هزاران حدیث دروغین ساختند و نباید بدون دیدن اسناد، هر چیزی را نقل کرد و این داعی مرامش این است که احادیثی را که در مدح علی و مذهبش است، نقل کند به درستی و نادرستی آن کاری ندارد!.

می‌گوید:ابن عساکر نوشته است که عمر، ابوهریره را تازیانه زد که این قدر روایت از پیامبر نقل نکن؛زیرا تو خیلی دروغ از زبان آن حضرت می‌گویی!.

جواب ما:

ما در کتابخانۀ الکترونیکی خود بر نام ابوهریره جستجو کردیم تا صفحۀ ۵۰ از کتاب ابن عساکر. چندین و چند حدیث از ابوهریره دیدیم و جستجو را متوقف کردیم و با خود گفتیم: اگر ابن عساکر ابوهریره را دروغ گو می‌داند، چرا این همه حدیث از ایشان نقل کرده است؟ پس نویسندۀ کتاب شب‌های پیشاور، دروغ گوست! که فقط دنبال حرف‌های دروغ می‌گردد و این همه شواهد، دالّ بر خوب بودن ابوهریره را نمی‌بیند و می‌خواهد از کتاب ما ثابت کند که سنی‌ها ابوهریره را قبول ندارند!!.

[۱۴٧] ص ۳۵۰.