روزهای پیشاور ردی بر کتاب شبهای پیشاور

ادعای ۱۲٧- ما گرفتن بیش از چهار زن را جایز نمی‌دانیم

می‌گوید: ابن حزم نیز، به ما تهمت زده است که ما بیش از چهار زن نکاح می‌کنیم و تا نه زن هم می‌گیریم. تهمت زده است که شیعه مسلمان نیست و از یهود بدتر است... [۱۴۲].

جواب ما:

دروغ گفته است، نُه زن که نه، شما نکاح همزمان با هزار زن را جایز می‌دانید. منتهی نامش را ازدواج موقت گذاشته‌اید.

ای حقه باز‌ها! ازدواج موقت و دایم که فرق ندارد. همه موقت است و با مرگ یا طلاق پایان می‌پذیرد. و باز فراموش نکن که ابن حزم، معاصر با قرامطه و اسماعیلی‌های مصر بود و آن‌ها فِرَق دیگر شیعه هستند و هر کدام گمراهی‌های خاص خود را دارند. شما دوازده امامی‌ها آنوقت‌ها کمتر مطرح بودید.

فتحعلی شاه که اجدادت در زمان او به تهران آمدند، ٩۰۰ زن داشت و تو او را شهنشاه نامیدی. همین ناصرالدین شاه که به پدربزرگت لقب «سلطان الواعظین» داد. ۳۰۰ زن داشت و هر روز عصر از زنان خود سان می‌دید و برای شب چند تا را انتخاب می‌کرد.

پس چرا می‌گویی: بیش از چهار زن در مذهب ما روا نیست؟ باز می‌گویی: تهمت است.

[۱۴۲] ص ۳۳۴.