روزهای پیشاور ردی بر کتاب شبهای پیشاور

فهرست کتاب

ادعای ۱٩۲- علی صاحب کمالات جمیع انبیاء بوده است

ادعای ۱٩۲- علی صاحب کمالات جمیع انبیاء بوده است

باز حدیثی از ابن ابی الحدید معتزلی و سلیمان بلخی و گنجی شافعی و محی الدین عربی و ابن طلحه شافعی نقل قول کرده است. البته برای خالی نبودن عرصه، نام احمد بن حنبل و بیهقی (رحمهما الله) را هم آورده اما باز نوشته است با الفاظ کم و زیاد... [۲۳۰].

جواب ما:

یعنی، الفاظ زیادی را از سلیمان بلخی گرفته است و شاید همه را از سلیمان بلخی گرفته. برای اینکه قبح و زشتی کارش را بدانید، مثل این است که ما بگوییم:

در قرآن و تورات و انجیل با الفاظ کم و زیاد نوشته شده است: قل هو الله احد وهو ثالث ثلاثه والله هو عيسی بن مريم.

پس با الفاظ کم و زیاد؛ یعنی، همین قل هو الله احد را از قرآن گرفته است و ۲ تای دیگر را از تورات و انجیل (از احمد بن حنبل گرفته و از ابن ابی الحدید و گنجی شافعی) متوجه شدید این حقه بازی ظریف را؟!.

می‌گوید:

گنجی شافعی حدیثی را که مدعی است از زبان رسول الله شنیده‌اند، روایت می‌کند. اصل حدیث این است:

اگر کسی بخواهد به آدم در عملش و نوح در حکمتش و ابراهیم در عملش و موسی در هیبتش و عیسی در عبادتش نگاه کند پس به علی بنگرد... [۲۳۱].

جواب ما:

تو اول برادری خود را ثابت کن بعد تقاضای ارث کن. گفتم که این حدیث دروغ است! گنجی شافعی که شیعه بود و سنی‌ها او را کشتند؛ چون خائن بود و جای مسلمان‌ها و اموال آن‌ها را به مغول‌ها نشان می‌داد. اینکه سنی نیست که از او دلیل می‌آوری!.

حالا ببینید که داعی از ابن ابی الحدید چه‌ها نقل قول می‌کند:

قول به افضل بودن امیر المؤمنین، به امام احمد اختصاص ندارد؛ بلکه اکثر علمای منصف شما این معنی را تصدیق نموده‌اند. چنان‌که ابن ابی الحدید معتزلی در شرح نهج البلاغه [۲۳۲]می‌گوید:

«انه÷کان اولی بالامر واحق لا علی وجه النص بل علی وجه الا فضيلة فانه افضل البشر بعد رسول الله واحق الخلاصة من جميع المسلمين».

یعنی: علی÷اولی و احق به امر ولایت بود از جهت افضل بودن نه از جهت نص؛ زیرا او افضل بر تمام بشر بود بعد از رسول اللهصو احق به مقام خلافت از تمام مسلمانان.

جواب ما:

باز می‌گوید که ابن ابی الحدید سنی است! آیا بر پیشانی کسی نوشته شده است که او سنی است یا باید از حرف‌هایش فهمید که شیعه است یا سنی؟.

آیا آدمی زیر زبان خود پنهان نیست؟.

[۲۳۰] ص ۴٧۶. [۲۳۱] ص: ۴٧٧. [۲۳۲] ج ۱، ص ۴۶.