ادعای ۳۴- مودت اهل البیت از اصول دین است
در تفسیر آیۀ مودت: ﴿قُل لَّآ أَسَۡٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ أَجۡرًا إِلَّا ٱلۡمَوَدَّةَ فِي ٱلۡقُرۡبَىٰۗ وَمَن يَقۡتَرِفۡ حَسَنَةٗ نَّزِدۡ لَهُۥ فِيهَا حُسۡنًاۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ شَكُورٌ٢٣﴾[الشورى: ۲۳]
بگو: «از شما اجری نمیخواهم مگر آنکه حق خویشاوندی که بر شما دارم، رعایت نمایید».
ثعلبی این حدیث را آورده است:
«من مات على حب آل محمد مات شهيدا. ألا ومن مات على حب آل محمد مات مغفورا له. ألا ومن مات على حب آل محمد مات تائبا. ألا ومن مات على حب آل محمد مات مؤمنا مستكمل الإيمان. ألا ومن مات على حب آل محمد بشره ملك الموت بالجنة ثم منكر ونكير. ألا ومن مات على حب آل محمد يزف إلى الجنة كما تزف العروس إلى بيت زوجها. ألا ومن مات على حب آل محمد فتح له في قبره بابان إلى الجنة. ألا ومن مات على حب آل محمد جعل الله قبره مزار ملائكة الرحمة. ألا ومن مات على حب آل محمد مات على السنة والجماعة ألا ومن مات على بغض آل محمد جاء يوم القيامة مكتوب بين عينيه: آيس من رحمة الله. ألا ومن مات على بغض آل محمد مات كافرا. ألا ومن مات على بغض آل محمد لم يشم رائحة الجنة».
خلاصه معنی حدیثش این است که اگر کسی با حب محمد و آل محمد بمیرد بعد از مرگ، همه خوبیها به او میرسد و کسیکه بر بغض محمد و آل محمد بمیرد همه بدبختیها به او میرسد.
جواب ما:
این حدیث را داعی در صفحه ۶۶ از کتاب شبهای پیشاور نقل کرده است و آلبانی آن را باطل و موضوع و جعلی میداند.
میگوید:
«لا أسألكم على ما أدعوكم إليه أجرًا إلا أن تحفظوني في قرابتي علي وفاطمه والحسن والحسین وابناهما»در کتب شماست.
من از شما اجری نمیخواهم مگر اینکه رعایت فامیل مرا بکنید که علی و فاطمه و حسن وحسین میباشند.
عکرمه که مفسر بزرگ شماست، این طور گفته... [۳۳].
جواب ما:
آیا منظور پیامبر در این آیه این بود که رعایت همسرم را نکنید و هرچه فحش بلد هستید به او بگویید؟ این است تفسیر شما از آیه و قول نبی؟.
دیگر اینکه من این حدیث را در کتب خود ندیدم، اما این گفتۀ عکرمه را دیدم:
«وقال عكرمة: لا أسألكم على ما أدعوكم إليه أجرًا إلا أن تحفظوني في قرابتي بيني وبينكم، وليس كما يقول الكذابون».
یعنی: عکرمه گفت: من از شما اجری نمیخواهم جز اینکه به خاطر قرابتی که بین من و شماست، مرا حفظ کنید. تمام قریش با یکدیگر فامیل و خویشاوند بودند و عکرمه میگوید: معنی آیه این است نه آنکه دروغ گویان میگویند.
پس میبینید که نویسندۀ کتاب شبهای پیشاور حرفها را دروغ یا حتی برعکس نقل میکند.
میگوید: این حدیث سنیهاست:
«النجوم أمان لأهل السماء وأهل بيتي أمان لأمتي».
«یعنی: ستارگان، امان اهل آسمانند و اهل بیت من، پناهگاه اهل زمین».
جواب ما:
این حدیث، اسنادش درست نیست. این را حافظ ابن حجر گفته است نه من.
اما من کم کم دارم به این نتیجه میرسم که یک دلیل برای درست نبودن حدیث این است که این شیاد به آن استناد کند زیرا ندیدم به یک حدیث درست متوسل شود.
میگوید: این حدیث در حق اهل البیت است و سنی این را میگوید:
«الزموا مودتنا أهل البيت فإنه من لقي الله عز وجل وهو يودنا دخل الجنة بشفاعتنا والذي نفسي بيده لا ينفع عبدا عمله إلا بمعرفة حقنا».
یعنی: پایبند باشید به حب اهل البیت که هر کس الله را ملاقات کند و محب ما باشد، به سفارش ما داخل بهشت میشود و قسم به الله که هیچ عملی بدون معرفت به حق ما، سودی ندارد... [۳۴].
جواب ما:
و منظورش از معرفت به حق ما؛ یعنی، اعتقاد به اله بودن امامان است. وگرنه ما که اهل بیت را دوست داریم و زنان رسول هم از اهل بیت هستند.
و در «مجمع الزويد» آمده است که این حدیث درست نیست.
[۳۳] ص: ۶٧. [۳۴] ص: ۶۸.