ادعای ۴۱٧- علی به خاطر علمش به خلافت مستحق‌تر بود؛ علی را به زور از خلافت منع کردند
﴿أَفَمَن يَهۡدِيٓ إِلَى ٱلۡحَقِّ أَحَقُّ أَن يُتَّبَعَ أَمَّن لَّا يَهِدِّيٓ إِلَّآ أَن يُهۡدَىٰۖ فَمَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ٣٥﴾[يونس: ۳۵]
«آیا آن کسی که خلق را به حق رهبری می‌کند، سزاوار‌تر به پیروی است یا آنکه هدایت نمی‌کند مگر آنکه خود هدایت شود؟ پس شما چگونه حکم می‌کنید؟».
شما را به خدا عداوت و تعصب را کنار بگذارید و منصفانه قضاوت کنید. آیا انصاف بود چنین شخصیت بزرگی را که احاطه علمی او بر ظواهر و بواطن امور اظهر من الشمس و مورد اتفاق تمام علمای فریقین بلکه بیگانگان از دین است و مورد توصیۀ رسول خدا بود، از کار بر کنار نمایند؟ آیا در بر کنار نمودن آن حضرت دسایسی بکار نرفته و سیاستی درکار نبوده است؟... [۵۲۳].
جواب ما:
این آیه در وصف الله است. تمام موجودات تا هدایت نشوند نمی‌توانند کسی را هدایت کنند و منبع هدایت الله است. و علی یکی از انسان‌هایی است که تا هدایت نشد، نتوانست‌هادی باشد. حال شیعه علی را هدایت یافتۀ بی‌معلم می‌داند و او را به جای الله نشانده است و باز می‌گوید که ما غلو نمی‌کنیم!.
قضاوت عادلانه این است: آن کس که ادعا دارد من قهرمانی بی‌همتا و بی‌باکم و تمام دنیا را یک تنه حریفم، اما در عمل از یک آدم کم زور شکست می‌خورد! می‌گوییم: یک جای قضیه اشکال دارد! دیگر خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.
[۵۲۳. - ص ۸۶۵.