روزهای پیشاور ردی بر کتاب شبهای پیشاور

ادعای ٧٩- حدیث سفینه، دلیلی بر حقانیت مذهب شیعه

این مرد، لیستی طویل ارائه داده است که در آن ابن صباغ و سلیمان بلخی و سبط ابن جوزی را کنار مسلم و احمد بن حنبل نشانده و این حدیث را از قول آن‌ها نقل کرده است:

«انما مثل اهل بيتي فيکم کمثل سفينه نوح من رکبها نجا ومن تخلف عنها هلك» اهل بیت «من مثل کشتی نوح هستند که هرکس در آن نشست، نجات یافت و کسی که ننشست، هلاک شد... [۸۸]».

جواب ما:

این حدیث در مسلم نیامده است. این یک دروغ بسیار بزرگ است.

همین یک دروغ کافی است تا شیعیان اعتماد خود را به اینان از دست بدهند و در «معجم» طبرانی آمده است که بزرگان علم حدیث ما آن را سست و بی‌بنیاد می‌دانند از جمله: هیثمی.

او در «مجمع الزواید» گفته است: در سلسلۀ راویانِ این حدیث، چند فرد ناشناس هست.

داعی می‌گوید: اهل سنت می‌گویند: این حدیث صحیح است. چرا؟ چون برای این نویسنده، دروغ گفتن از آب خوردن هم آسانتر است. باز هم می‌گوییم که بودن حدیثی در کتب اهل سنت (غیر از بخاری مسلم) دلیل بر درستی آن نیست و قابل استناد هم نیست. مگر آنکه ببینیم، صحیح است یا نه؟

می‌گوید:شعری را به امام شافعی منسوب کرده که در بیت آخر گفته است:

رضيت عليآ لی امامآ ونسله
وانت من الباقين في اوسع الحل

«من راضی شدم به امامت علی و اولادش که بر حقند.

و تو باش بر آن فرقۀ باطله تا روزی که کشف حقیقت شود....» [۸٩].

جواب ما:

خب می‌بینی امام ما را. امام شافعی ما را که دوستار اهل بیت است. تو هم قبول داری و شعرش را می‌بینی و شاهد می‌آوری (دروغ و راست). او می‌گوید: من دوستار علی هستم و تو بر باطلی. او که سنی بود پس معنی او از دوستی علی، حق است و برداشت دیگران (شیعه‌ها) از دوستی علی باطل.

پس شعر این امام برای شما فایده‌ای ندارد جز آنکه ایشان تفسیر شما را از دوستی اهل بیت باطل می‌داند و می‌گوید: منتظر روزی باشید که حقیقت آشکار شود.

[۸۸] ص ۲۲٧. [۸٩] همان.