روزهای پیشاور ردی بر کتاب شبهای پیشاور

فهرست کتاب

ادعای ٧- سبط ابن جوزی از علمای بزرگ اهل سنت است

ادعای ٧- سبط ابن جوزی از علمای بزرگ اهل سنت است

و او می‌گوید که شیعه برحق است... [٧]

جواب ما:

گمان نکنید که او همان ابن جوزی معروف است، نه او نوۀ ابن جوزی است و نامش یوسف بن قزعلی و کنیه‌اش ابو مظفر است.

امام ذهبی در کتاب میزان الاعتدال (٧/۳۰۴) باره‌اش می‌گوید: از پدر بزرگش (یعنی، ابن جوزی مشهور) دروغ‌های بی‌شماری نقل کرده است. در سال ۶۵۴ در دمشق فوت کرد و خبر مرگش که به شیخ محی الدین السوسی رسید، گفت: الله او را نیامرزد چون بر مذهب رافضی مرد. او حتی کتابی در دفاع از مذهب شیعه نوشت که امام ذهبی آن را دید و بر رافضی بودن او یقین کرد. شما در کتاب شب‌های پیشاور نامش را زیاد می‌بینید.

البته در هر کتابی از این دست، حقه بازان شیعه او را بسیار بر جایگاه شهود نشانده‌اند که اینک سنی علیه خود و به نفع ما شهادت می‌دهد! و نام اصلی‌اش را هم نمی‌گویند تا با ابن جوزی مشهور مشابه باشد.

و نویسنده کتاب شب‌های پیشاور از این سبط ناخلف و امثال سبط ابن جوزی نقل قول کرده است اما از کتب صحاح ستۀ اهل سنت طوری گریزان است که جن از بسم الله.

ادعای ۸- امام شافعی می‌گوید: دشمنان (سنی‌ها) بسیاری از فضایل علی را پنهان کرده‌اند!.

جواب ما:

تمام کتب سنی‌ها بابی در فضایل علی دارد و گویندۀ این جمله هم ـ به ادعای تو ـ امام شافعی است که یکی از چهار امام بزرگ سنی‌هاست.

نتیجۀ همۀ این حرف‌ها، این است که سنی دشمن اهل بیت و علی نیست، بلکه دوستش است! سخن تو خودش، خودش را نقص می‌کند!.

اگر من بگویم: پیامبر علی را جانشین خود کرد اما من این خبر را پنهان می‌کنم!.

بخش اول جمله، قسمت دوم را انکار می‌کند! و خود به خود ضد آن است!.

ادعای ٩- سنی‌ها شوخی و مزاح خصوصی رسول با عایشه را در کتاب‌های خود ذکر کرده‌اند!... [۸].

جواب ما:

این دروغ است ؛ بلکه سنی‌ها سخنی را نقل می‌کنند که در آن راهنمایی و آموزشی برای امت باشد، مثل این حدیث صحیح:

«عن عايشهلقالت كان النبيصيقبلني وأنا صائمة وهو صائم». أبو داود (۱ / ۳٧۴) و أحمد (۶ / ۱٧٩).

«ام المومنین عایشه می‌گوید: رسول الله مرا بوسید درحالی که روزه بودم و ایشان هم روزه داشتند».

از این حدیث ثابت می‌شود که بوسیدن همسر در حالت روزه داری جایز است و پس هدف فاش کردن سر رسول الله نیست و نه کسی به آن فکر می‌کند البته منظورم از کسی آن مردمانی است که در قلب، بیماری ندارند.

[٧] شب‌های پیشاور، ص۲۱. [۸] ص۲۶.