مقدمه

بسم الله الرحمن الرحيم

الحمد لله وحده والسلام والصلاة على من لا نبي بعده

تمام ستایش‌ها تنها برای الله است؛ برای او که یکی است و بی‌همتاست و سلام و درود بر آن پیامبری باد که بعد از او دیگر پیامبری نخواهد آمد.

مردی به نام «سلطان الواعظین شیرازی» مدعی شده است که در سال ۱۳۴۵ هـ.ق؛ یعنی، تقریبا ۸۳ سال پیش سفری به شهر پیشاور پاکستان داشته و در آن شهر، ده شب با علمای سنی دربارۀ حق بودن مذهب شیعه و باطل بودن مذهب اهل سنت، بحث و گفتگو کرده است و حاصل این مناظره را در کتابی به نام «شب‌های پیشاور» جمع آوری نموده و ۳۰ سال بعد، آن را برای اولین بار در تهران به چاپ رسانده است. کتاب او چندین و چند بار تجدید چاپ شده و در محافل شیعیان شهرتی به هم زده است.

نویسنده،۱۵ سال بعد از چاپ اول کتابش، از جهان رخت بربست و به جمع مردگان پیوست! اما کتابش پیوسته تجدید چاپ می‌شود و شیعیان به آن می‌بالند و آن را بسیار باور دارند و هر جا با آن‌ها بحث می‌کنی، می‌گویند: کتاب شب‌های پیشاور را بخوان.

برای من که در ۲۳ سالِ گذشته در پیشاور زندگی می‌کنم، مثل روز روشن است که مناظره به صورتی که نویسنده مدعی است، محال است که انجام شده باشد، مثلاً یک جا طرف مناظرۀ‌اش خود را شافعی معرفی می‌کند در حالی که در پیشاور که سهل است در تمام پاکستان هم یک نفر بر مذهب شافعی نیست؛ البته در هند، شافعی هست و اگر خیلی خوش گمان باشیم، می‌توانیم بگوییم: چیزکی بوده و نویسنده از آن یک مناظرۀ عظیم ساخته است که خودش هم قاضی است و هم مدعی.

این کتاب، ظلمانی و پر از دروغ است. وقتی مقدمۀ رد بر کتاب شب‌های پیشاور را می‌نوشتم، به طور تصادفی از صفحۀ ۵۰۱ تا ۵۲۰ کتاب را بررسی کردم و متوجه شدم که در این ۲۰ صفحه، سخنان اهل سنت، کمتر از یک صفحه است و در ۱٩ صفحۀ دیگر، گفته‌های این مرد پرحرفست.

فقط نمی‌دانم چرا نام این سخنرانی را مناظره گذاشته است؟! تازه در آن نیم صفحه هم، مناظره گران سنی یا از او می‌خواهند بیشتر توضیح دهد یا حرفش را تایید می‌کنند یا ایراد‌های مبهم و ناقص و کوتاه می‌گیرند! یا سوالاتی می‌پرسند که باب دل اوست یا دلایلی ارائه می‌دهند که خلاف عقیدۀ اهل سنت است و دلیلی است بر جعلی بودن مناظره.

اکنون ۸۳ سال از زمان این مناظره می‌گذرد! اما هنوز دیر نشده است و من به جای آن سنی‌های خیالی جواب ایراد‌های او را می‌گویم!.

کسانی که کتاب او را حلوا حلوا می‌کنند، اگر تعصب را یک سو نهند، با خواندن جواب ما قانع خواهند شد که نویسندۀ کتاب شب‌های پیشاور طرار و حیله گر و شیاد و حقه بازی بیش نبوده است.

البته آنچه او گفته به اعتراف خودش تکرار نوشته‌های پیشینیانش است که به سبکی نو نگاشته شده است و جای بسی شگفتی است، آنانی که بعد از او آمده‌اند نیز، همین ایراد‌ها را تکرار کرده‌اند؛ گویی حرف جدیدی ندارند. پس پاسخ به این کتاب، پاسخ به بسیاری از کتب شیعه است.

از الله می‌خواهم، چشم بصیرت مخالفان را باز کند تا دریابند که دیر یا زود همۀ ما به جمع مردگان می‌پیوندیم شاید این بصیرت باعث شود که حق را بپذیرند و بدانند حافظ و رازق فقط و فقط الله است. این دو صفت الهی را که بدانند، پذیرش حق آسانتر می‌شود! از الله تبارک و تعالی می‌خواهم در این عمل، برکتی قرار دهد تا این کتاب سبب هدایت شیعیان حیران و سر در گم شود.

عکس نویسنده کتاب شب‌های پیشاور «سلطان الواعظین شیرازی»