ادعای ۳٩- سنی می‌گوید: جمع بین نماز ظهر و عصر جایز است. پس شیعه برحق است
در سنت رسول الله جمع بین نماز ظهر و عصر جایز است و جمع بین نماز مغرب و عشا هم جایز است و لازم نیست که مریضی یا سفر، بهانۀ ما باشد، بی‌دلیل هم می‌توان جمع کرد و احادیث متعددی از کتب ما در اثبات این نکته آورده است. در یک جمله، وی نتیجه گرفته است که شیعیان به سنت پیامبر نزدیکترند تا سنی‌ها!.
از جمله، این حدیث را شاهد آورده است که درصحیح مسلم آمده، عبدالله بن شفیق گفته است که عصر یک روز عبدالله بن عباس برای ما سخنرانی می‌کرد تا آنکه آفتاب غروب کرد و ستارگان ظاهر شدند ومردم گفتند: «الصلوه الصلوه»ابن عباس اعتنا نکرد و در همان حین، مردی از بنی تمیم با صدای بلند گفت: «الصلوه الصلوه»ابن عباس گفت: «اتعلمني بالسنة لاامّ لك رأيت رسول الله جمع بين الظهر والعصر والمغرب العشاء».
یعنی: «بی‌مادر، تو مرا سنت یاد می‌دهی. خود رسول خدا را دیدم که بین نماز ظهر و عصر و مغرب و عشاء را جمع کرد».
در جایی دیگر ابن عباس گفت:
«صلی الرسول الله في المدينه مقيماًٌ غير مسافر سيعاً وثمانياً».
یعنی: «نماز گزارد رسول الله در مدینه در حال اقامت (نه مسافرت) هفت رکعت و هشت رکعت (یعنی، مغرب عشاء و ظهر و عصر را با هم)».
از عباس روایت نموده‌اند که گفت:
«صلی رسول الله الظهر والعصر جمعاً بالمدينه في جمعاً بالمدينه في غير خوف ولا سفر ولا مطر».
یعنی، «نماز گزارد رسول اللهصظهر و عصر را با هم در مدینه بدون ترس و سفر، و بارانی نیز نمی‌بارید...» [۴۶].
جواب ما:
۱- قبول داریم که رسول الله بعضی اوقات بین ظهر و عصر و بین مغرب و عشا را بدون آنکه باران یا سفر یا ترس باشد، جمع می‌کردند، اما فرق ما با شیعه در این است که ما می‌گوییم: خیلی به ندرت انجام می‌دادند.
در حالی که شیعیان، همۀ نماز‌های خود را جمع می‌کنند، حتی۵ اذان را به ۳ اذان تقلیل داده‌اند! و از این رخصت به افراط بلکه دایم استفاده کرده‌اند که جایز نیست!.
نویسندۀ کتاب «شبهای پیشاور» حدیثی را دلیل آورده است که اگر خوب به آن دقت کند، می‌بیند مردم از این سنت بی‌خبر بودند؛ یعنی، از بس این حدیث نادر بود هیچ کس از آن باخبر نبود و می‌بینیم که در متن حدیث می‌آید که مردم فریاد زدند: نماز نماز.
و ابن عبا س می‌خواست به آن‌ها سنت را یاد بدهد اما این کجا و عمل شیعه کجا؟.
امروزه اگر در مسجدی از مساجد شیعه بلا فاصله بعد از نماز ظهر، نماز عصر را نخوانند مردم از تعجب شاخ در می‌آورند! پس روش ابن عباس کجا و سنت شیعه کجا؟.
گاهی اصحاب سنت‌های نادر رسول الله را آشکار می‌کردند تا مردم به وجود آن‌ها آگاه شوند؛ مثلاً یک صحابی با وجود داشتن بالاپوش، آن را به کناری گذاشت و فقط با شلوار و سینه‌ای برهنه نماز خواند!.
یکی گفت: چرا چنین کردی؟ فرمود: تا جاهلی چون تو بداند که نماز با یک شلوار نیز، جایز است (به شرط پوشیده بودن ناف).
اما این، به این معنی نیست که این حدیث را بهانه کنیم و در هر نماز پیراهن خود را درآوریم. شیعه پیراهن خود را کشیده ۳ اذان را به جای ۵ اذان و ۳ بار جمع شدن در مسجد را به جای ۵ بار جمع شدن اختیار کردند که کاملاً نامعقول و سوءِ استفاده از رخصت است.
اما اینکه بعضی از مذاهب اهل سنت اصلاً جمع کردن را جایز نمی‌دانند. ایرادی است بر همان مذهب که مذاهب دیگر اهل سنت زودتر از شیعیان به آن‌ها خرده گرفته‌اند که چرا مطابق حدیث از رخصت استفاده نمی‌کنند.
[۴۶] ص ۱۰۸.