روزهای پیشاور ردی بر کتاب شبهای پیشاور

ادعای ۱۸۶- زکات دادن در حال رکوع جایز است

اول، این عمل لطمه‌ای به مقام آن حضرت نمی‌زند؛ بلکه توجه به سائل و خوش کردن دل او موجب کمال است. آن حضرت پیوسته در حال توجه به خدا و رضای پروردگار بودند و با این عمل، عبادت بدنی و روحی را با عبادت مالی که انفاق در راه خداست، جمع نموده است. آن التفاتی که لطمه به خشوع نماز می‌زند و سبب نقصان عبادت می‌گردد، التفات به امور دنیوی و اغراض نفسانی می‌باشد و اّلا توجه به عمل خیر که عبادتست و عبادت هم موجب کمال است.

جواب ما:

اصلاً منظور، دادن زکات در حال رکوع نیست! منظور وصف صفات مومنان است که نمازی می‌خوانند و زکات می‌دهند و از رکوع کنندگان هستند؛ مثل این آیه که دربارۀ حضرت مریم است:

﴿يَٰمَرۡيَمُ ٱقۡنُتِي لِرَبِّكِ وَٱسۡجُدِي وَٱرۡكَعِي مَعَ ٱلرَّٰكِعِينَ٤٣﴾[آل عمران: ۴۳]

«یا مریم پرستش کن ربّ خود را و سجده کن و رکوع نما با رکوع کنندگان.»

نمی‌گوید که همزمان همۀ کارها را انجام بده ؛ زیرا ممکن نیست که هم در حال رکوع باشیم و هم سجده.

در این جا با آنکه در آیۀ قبل، مریم را بزرگ و محترم داشت، می‌فرماید: ای مریم، تو را برگزیدم بر همۀ زنان عالم ؛ اما او را در «ارکعي» و «اسجدي» با ضمیر مفرد خطاب می‌کند و داعی برای اینکه قافیه تنگ است، می‌گوید: برای احترام، علی را به صورت جمع خطاب کرده است!.

دوم، اگر دربارۀ علی است، چرا نامش نیامده همانطور که نام مریم آمده است؟! نعوذبالله! الله از کسی می‌ترسید یا خجالت می‌کشید؟!.

آیا می‌شود دو عبادت را با هم درآمیخت؟ مثلاً وسط اذان، امر به معروف و نهی از منکر کرد؟ آیا ما می‌توانیم نماز عصر را به بهانه دفن کردن مرده نخوانیم؟! یا در همان حال که راه می‌رویم تا مرده را دفن کنیم، نماز بخوانیم؟! تداخل در عبادت زشت و از اختراعات شیعه است!.