روزهای پیشاور ردی بر کتاب شبهای پیشاور

ادعای ۲۲۶- عزاداری سبب صالح شدن است

پس نتیجه این شد که قیام و جنگ حضرت سید الشهداء (ارواحنا فداه) که مورد تصدیق دوست و دشمن منصف است، یک قیام و جنگ دینی بوده است. لذا زوار و عزاداران و شیعیان و علاقه مندان به آن حضرت وقتی می‌شنوند که آن حضرت با یزید جنگید برای آنکه عمل به منکرات می‌نمود، متوجه می‌شوند که عمل به منکرات، مرضی(مورد رضایت) آن حضرت نخواهد بود، لذا هرگز گرد محرمات و منکرات که مَکرَه طبع آن بزرگوار است، نمی‌گردند و عمل به واجبات را برخود فریضۀ حتمی قرار می‌دهند... [۲۸۸].

جواب ما:

یعنی، این کافی نیست که منکرات، مرضی الله نباشد، اگر الله راضی نباشد این انگیزه‌ای کافی نیست برای ترک منکرات! اما اگر حسین ناراضی باشد واویلا ست!.

ای قوم، بدانید که این شرک است. حسین نه اولین شهید تاریخ ماست نه آخرین آن‌ها. شما پیراهن حسین را علم کرده‌اید تا اسلام را بکوبید؛ دلتان برای حسین نسوخته است. اصلاً شما حسین را از مدینه بیرون آوردید و در صحرای کوفه تنهایش گذاشتید! این شعر هر چند آبکی است اما معنی نغزی دارد. خودم سروده‌ام قبولش کنید!!.

کوفیان گفتند: حسین را زود بیا
چون بیامد در بیستند بی‌حیا
نور چشم ما به کوفه چون رسید
شیعه یعنی، دست بیعت با یزید
نور چشم ما چو سر کردند جدا!
شیعه یعنی، گریه از روی ریا
شیعه؛ یعنی، هر که اعمالش تباه
شیعه؛ یعنی، شرک؛ یا الله، پناه [۲۸۸] ص ۵۴۸.