روزهای پیشاور ردی بر کتاب شبهای پیشاور

ادعای ۳٧۳- به امر معاویه ۳۰۰۰۰ مومن کشته شدند

از همۀ اعمال او قبیح‌تر قتل عام شیعیان علی است که بسر بن ارطاة سفاک خونخوار و بی‌باک به امر معاویه انجام داد. چنان‌که ابو الفرج اصفهانی و علامه سمهودی در «تاریخ المدینه» و ابن خلکان و ابن عساکر طبری در تاریخ خود و ابن أبی الحدید در «شرح نهج البلاغه» [۴۵٧]و دیگران از اکابر علمای شما نوشته‌اند که معاویه به بسر َدستور داد که حرکت کن؛ لذا با سه هزار لشکر جرار خونخوار حرکت کردند و در مدینه و صنعاء و یمن و طائف و نجران و بین راه آن قدر از مومنان حتی زنان و اطفال کشتند که با اعمال او صفحات تاریخ ننگین شد و وقت اجازه نمی‌دهد که عملیات او را شرح بدهم تا آن جا که وقتی به یمن رسیدند عبیدالله بن عباس بن عبدالمطلب که والی و خارج از شهر بود، به خانۀ او رفت و سر دو فرزند کوچک او به نام سلیمان و داود را در آغوش مادر به دست خود برید؟!... [۴۵۸].

جواب ما:

نمی‌دانم این داستان را با کدام سند ذکر می‌کند. در این جا یک سوال داریم! ۳۰۰۰ نفر چگونه حریف مردم یمن شدند! بعد تا آن جا که ما می‌دانیم تا وقتی علی زنده بود، مدینه و مکه و یمن به دست حضرت علی بود. اگر بسر به طرفداران علی حمله کرد، پس آن طرفداران که حریف ۳۰۰۰ نفر نشدند، همان بهتر که بمیرند.

چرا حسن حکومت را به معاویه داد؟ زیرا طبری نوشته که علی امیری فرستاد و این امیر، لشگر بسر بن ارطاه را در مدینه و مکه و یمن تار و مار کرد و در مدینه از مردم خواست با علی بیعت کنند. خبر آمد که علی شهید شده است. امیر فاتح مدینه که از دست او بسر بن ارطاه فرار کرده بود به مردم گفت که با حسن بیعت کنید، اما حسن دو دستی خلافت را به معاویه داد! خب بقیه سوال ما این است که اگر حسن صلح کرده باشد و این داستان واقعیت داشته باشد، امام حسن غیب دان چرا با وجود داشتن هزاران طرفدار مثل آب خوردن حکومت را به معاویه داد. جواب دارید بگوید!.

ندارید. ساکت شوید والسلام!.

[۴۵٧] ج ۱. [۴۵۸] ص ٧٧٩.