سوال ۱۰۰:
ما معتقدیم طرفین در جنگ جمل تا شب قبل از جنگ به نیت صلح و آشتی بوده‌اند و فقط بر اثر سعایت و تحرکات موذیانه قاتلین عثمان، جنگ به صورت ناگهانی شعله‌ور می‌شود. شما مرتب این موضوع را مواخذه و علم کرده‌اید. سوال اینجاست که جنگ ایران و عراق، جنگ میان دو ملت شیعه بود. چرا شما علیرقم تذکر جامعه بین الملل و حتی نهضت آزادی و آیه قرآن [انفال: ۶۱] این جنگ را ۴ سال بیهوده کش دادید؟ به علت سعایت فرماندهان سپاه و برخی تندروهای احمق؟!! خوب همین جواب شماست برای جنگ جمل. در سوره انفال آیات ۶۱ و ۶۲ آمده: ﴿وَإِن جَنَحُواْ لِلسَّلۡمِ فَٱجۡنَحۡ لَهَا وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱللَّهِۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ﴾[الأنفال: ۶۱-۶۲]، «و اگر به صلح گراییدند تو (نیز) بدان گراى و بر خدا توکل نما که او شنواى داناست». ﴿وَإِن يُرِيدُوٓاْ أَن يَخۡدَعُوكَ فَإِنَّ حَسۡبَكَ ٱللَّهُۚ هُوَ ٱلَّذِيٓ أَيَّدَكَ بِنَصۡرِهِۦ وَبِٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٦٢﴾[الأنفال: ۶۲]. «و اگر بخواهند تو را بفریبند (یارى) خدا براى تو بس است، همو بود که تو را با یارى خود و مؤمنان نیرومند گردانید». در آیه ۶۲ سوره انفال آمده که اگر دشمن قصد فریب داشت خدا برای شما بس است و یعنی می‌بایست به خدا توکل داشت، آنوقت خنده دار است که طرفداران احمق ادامه جنگ می‌گفتند عراق قصد حقه و فریبکاری دارد و به همین خاطر ما صلح نمی‌کنیم!!! تازه این آیات در مورد جنگ با کفار بوده و در جنگ میان دو طایفه از مسلمین به طریق اولی می‌بایست صلح و آشتی را برقرار نمود و در قرآن نیز به این امر تصریح شده است [الحجرات: ۹] و اگر بهانه شما غرامت جنگ بود، پس چرا وقتی کشورهای عربی قصد پرداخت کردن آن را داشتند صلح نکردید؟ و پس از ۴ سال ادامه جنگ و کشتار و اصرار ابلهانه بر جنگ، وقتی مشاهده کردید وضعیت اقتصادی کشور روی خط قرمز قرار گرفته و هر لحظه خطر نابودی است، تازه به فکر صلح کردن افتادید؟ آری، حتی این موقع نیز جناب خمینی قصد صلح کردن نداشت و با کراهت بسیار این کار را کرد و به تعبیر خودش جام زهر را نوشید!!! یعنی با کراهت و بی‌میلی صلح کرد، آری نزد روافض، وجود صلح و آرامش و ایجاد اتحاد میان مسلمین و دوری از تفرقه و جنگ، همچون نوشیدن زهر است.