حدیث هفتاد و یکم:
حدیث علیسکه می‌گوید: پیامبر جبه من فرمود: همانا امت بعد از من نسبت به تو جفا می‌نمایند و تو بر دین من زندگی می‌نمائی و بر سنت من کشته می‌شوی و هر آنکه شما را دوست بدارد مرا دوست داشته و هر آنکه نسبت به شما نفرت بورزد از من نفرت ورزیده است [۱۹۰]. [حاکم: ۳/۱۴۲-۱۴۳] آن را از ابن حبان اسدی روایت نمود و با اینکه ابو حیان می‌گوید از علی شنیدم: و آن را ذکر نموده ولی اسنادی برای آن نقل ننموده است، ولیکن شاهد آن روایتی است که می‌گوید: پیامبر به من خبر داد اینکه امت بعد از من به شما (ای علی) ستم روا می‌دارند. [حاکم: ۳/۱۴۰، بیهقی در دلائل النبوة: ۶/۴۴۰ و خطیب در تاریخ بغداد: ۱۱/۲۱۶] آن را از طریق هیثم از اسماعیل بن سالم از ابو ادریس اودی -یا ازدی- از علی روایت نموده‌اند. و ابن کثیر اسناد بیهقی را در [البدایة والنهایة: ۷/۳۲۵] نقل نموده است و حاکم گفته است: صحیح الاسناد می‌باشد، و ذهبی با آن موافقت نموده و جز ابو ادریس کسی آن را ذکر ننموده است و ما ادریس را در میان رجال حدیث ندیدیم و در صورت صحت اینگونه احادیث، چیزی همچون پیشگویی پیامبر جبه عثمان بن عفان است که به فتنه و ابتلا و شهادت مبتلا می‌گردد، بلکه بیشتر از این پیامبر او را دستور داد تا از مقام خلافت شانه خالی ننماید و او را بر سر سفارش داد تا اینکه به شهادت نایل آید. و حدیث توصیه به عثمان چنین است: «ای عثمان همانا امیدوارم خداوند پیراهن بر قامتت بپوشاند و اگر نفاق پیشه‌گان خواستند آن را بیرون آورند، پس آن را بیرون نیاورید تا اینکه به من برسید و این حدیث صحیح است: [امام احمد: ۶/۸۶، ۱۱۴، ۱۴۹، ترمذی: ۴/۳۲۲، ابن ماجه: ۱۱۲، ابن حبان: ۲۱۹۶، ابن ابی عاصم: ۱۱۷۲، ۱۱۷۳، ۱۱۷۴، ۱۱۷۸، ۱۱۷۹] آن را از طریق متعدد روایت نموده‌اند و نظیر حدیث «أن رسول الله عَهد إليَّ وأنا صابر عليه»است که یعنی «رسول خدا جبه من سفارش نمود و بر آن صبر می‌ورزم». که امام احمد: ۱/۶۹۵۸، ترمذی: ۴/۳۲۴، ابن ماجه: ۱۱۳، حاکم: ۳/۹۹، ابن حبان: ۲۲۹۷، ابن سعد: ۳/۶۶، ابن ابی عاصم: ۱۱۷۵، ۱۱۷۶] آن را از طریق‌هایی روایت نموده‌اند. و اما قول ابن عباس که پیامبر جبه علی فرمود: اما شما بعد از من در سختی می‌افتی، گفت: آیا دینم در آنوقت سالم است؟ فرمود: آری، دینت سالم است[روایت حاکم: ۳/۱۴۰] بدون شک در آن نمی‌توان بیشتر از آنچه ما در حدیث قبل بیان نموده‌ایم از آن برداشت نمود، و بیانگر استقامت علی و سلامت دین وی می‌باشد، و دیدگاه اهل سنت بر این منوال است و اهل سنت با این گونه دیدگاه بر خوارج پاسخ می‌دهند و کاملاً شبیه سخن پیامبر جدر رابطه با عثمان است که چون فتنه‌ها اطراف او را گرفته بودند و او بر مسیر هدایت بود و روایت مذکور صحیح می‌باشد [امام احمد: ۴/۲۳۵-۲۳۶، ۵/۳۳-۳۵، ترمذی: ۴/۳۲۲، حاکم: ۳/۱۰۲] آن را از مرّه بن کعب روایت نموده‌اند و همچنین [امام احمد: ۲/۱۱۵، و ترمذی: ۴/۳۲۳] آن را از ابن عمربروایت نموده‌اند و پیامبر جدر آن روایت نسبت به عثمان فرموده است: او با مظلومیت کشته می‌شود و در روایتی دیگر از او فرموده است: «او در آن روز بر حق است» [امام احمد: ۴/۲۴۲-۲۴۳، ابن ماجه: ۱۱۹، طبرانی در (الکبیر: ۱۹/۱۴۴-۱۴۵، ۳۵۹-۳۶۰-۳۶۲ و ابو یعلی البدایة النهایة: ۷/۲۱۰] آن را از کعب بن عجرهسروایت نموده‌اند [نگاه کنید به: کتاب (السنة) ابن ابی عاصم: ۱۲۹۳، ۱۲۹۴-۱۲۹۵-۱۲۹۶-۱۲۹۷]. و در روایتی از ابو هریرهسروایت شده که پیامبر جبه ذکر فتنه و اختلافی در آینده پرداخت و گفته شد: پس چه کسی مشکل مراحل می‌نماید؟ فرمود: به امین و یاران او بپیوندید و به عثمان بن عفان اشاره می‌نمود، [امام احمد: ۲/۳۴۵] آن را روایت نموده و حافظ ابن کثیر در [البدایة والنهایة: ۷/۲۰۹] (و اسناد آن نیک و حسن است و تمام موارد مذکور بیانگر این مطلب است که آنچه در اینگونه احادیث برای علی مطرح شده است، گرچه در آن‌ها فضیلت و بشارتی برای علی است اما بدون شک تنها خاص او نیست، بلکه عثمان و سایر صحابه نیز بوده‌اند [۱۹۱].
[۱۹۰] می‌بینید که در اینجا نیز به دوستی حضرت علی سفارش شده و همچنین اجتناب از دشمنی با وی (یعنی همان چیزی که در غدیرخم نیز بیان گردید و اینگونه شواهد و قراین در حقیقت مکمل یکدیگر هستند). [۱۹۱] متاسفانه مراجع و آخوندها و محققین مدعی تشیع در بررسی‌های خود بصورت گزینشی عمل می‌کنند و تنها هرآنچه باب میل عقایدشان است را می‌بینند و نسبت به سایر احادیث و مطالب مخالف نابینا هستند. (یا اینکه خودشان را به خواب زده‌اند).